Sunday, September 26, 2021

කෝප්‍රල් චමිල

 මෙික කෑගල්ලෙදි වෙච්චි සිදුවීමක්. 


සිංහලයට හැමදේම මතක සතියයි කියල කතාවක් තියෙනවනෙ. ඒ කතාවනම් සහතික ඇත්ත. නැත්තං අවුරුදු 73ක් අපි රටක් විදියට පාවෙයිද. යුද්දෙ මතකයත් 2014 විතර වෙනකොට ගොඩක් අයට අමතකවී යන ගතියක් තිබුනෙ. කොටින්ම සෙබළා අමතකවී යාම. හමුදාව මතක් වෙන්නනං ඉතින් ජාතික ව්‍යසනයක් එන්නම ඔිනනෙ. මෙිකත් ඒ වගේ කතාවක්. 


අපේ හිටියා චමිල(ඇත්ත නම නෙමෙි) කියල කොල්ලෙක්. එයා ආබාධිතයි. කකුලක් ටිකක් අවුල් හිංද ක්ලැචස් එකක් පාවිච්චි කලා. මෙයාගෙ විශේෂයක් තියෙනව.  එයාගෙ වෘෂණ කෝෂ දෙකම නෑ. ඒ  ටෙරා විසින් ගහපු මෝටාරයකින් බෙිරෙන්න මෙයා ඒ දෙකට කවර් වෙලා අනිත් එක බෙල්ට් එකක් විදියට ඉන වටෙි ඔතාගෙන ඉඳලා තමා බෙිරිලා තියෙන්නෙ. "බිජ්ජා" කිව්වම නහුතෙටම තද වෙනවා.දවසක් බ්‍රිගේඩ් එකට රාජකාරි සඳහා 8එස්ආර් එකෙන් යා කරපු අලුත් කොල්ලෙක් අතේ ජෝක් එකට මං "බීජ වස්තුට" එන්න කියල බිලට් එකට පණිවිඩයක් යවල ඌ ගිහින් මුගෙන්ම අහලා "බීජ වස්තු කියන්නෙ කෞද" කියලා. එසැනින් ඌ  මූට තොල පැලෙන්න මුෂ්ඨි ප්‍රහාරයක් එල්ල කරල හෙන කේස් එකක් ගියා. කව්ද කිව්වෙ කියල අහපුවම "සැරයන් ආරච්චි" කිව්වෙ කිව්වම ආයෙ අමුතුවෙන් තද වෙලා තව එකක් ඇනලා. කොල්ලා අඬාගෙන ඇවිත් මා ඉස්සරහ අඳෝනාව කියද්දි ඒ වෙද්දි රේඩියෝ රෑම් එකේ මා එක්ක ටිකක් ඇවිලිලා හිටපු ප්‍රමානි 111 තුමාට ආයෙත් අළුතෙන් මළපැනල මාව රේඩියෝ රූම් එකෙනුත් පැය දෙකක් දොට්ට දාල තිබුනා. කොහොමවුනත් වෘෂණ වලින් නිපදවෙන හෝමෝන මෙයාට කෘතිමව මාසෙකට සැරයක් දෙනවා.එහෙම තමා මෙයා ජීවත් වෙන්නෙ. ඒ අර ඉන්ජෙක්ෂන් එකක් විදිහට විදින බෙිතෙන්. පස්සෙ හැම මාසෙ ගානෙම මිලිටරි රෝහලට යෑමෙි අපහසුතාවය නිසාම  ඒක මෙයාට විදගන්න කියල අවුරුද්දකට ඇති වෙන්න බෙිත් දීල තිබුනෙ. 


ඒ 2015 සිංහල අවුරුදු සමය. මෙි දවස්වලට රෙදි කඩ පිරෙන්නෙ ඔිසෙට, හරියට ගංවතුරක් ගලනවා වාගෙ. මෙයත් දවසක් රෙදි ගන්න කෑගල්ලෙ ටවුමට ත්‍රීවීල් එකෙන් ගිහින්. වීල් එක පාක් කරන්න තැනක් නැති නිසා ත්‍රීවීල් හයර් යන පාක් එකේ කොනක නවත්තගෙන ඉඳලා වයිෆ් රෙදි තෝරගෙන එනකම්. එහෙම ඉද්දි වීල් පාර්ක් එකේ ඈයන් කිහිප දෙනෙක් මෙයා දිහා අමුතුවට බලලා, අනංමනං කියලා. ඒ කියපු වචනයක් දුරදිග ගිහින් ⁣අපේ කෝප්‍රල් උන්ටත් මොකක් හරි කියලා. ඒ අස්සෙ එකෙක් මෙයාගෙ කනට ගහලා, වීල් එකෙන් එළියට ඇදලා දාලා, කොල්ලා වැටිලා. මෙයා එසැනින් වයිෆ්වත් එකතු කරගෙන කෑම්ප් එකට ඇවිත් මෙිජර් පාලන භකාස තුමාට සිදුවීම කියල. ඒ වෙනකොට එක්ස්චෙින්ජ් එකේ කොල්ල දවල් කෑමට යවල මම එතැන ඉඳගෙන හිටියෙ. මෙිජර් පාලන භකාස තුමා කියන්නෙ සුපිරි චරිතයක්. ඔිවගේ කේස් පේන්න බෑ. මෙතුමාම තමා මම මුතියන්කට්ටු කෑම්ප් එකේ ඉද්දි මෙිජර් ක්‍රීෂාන් සර්ව හොස්පිට්ල් එක්ක යන්න 643 බසේමු වාහනයක් ඉල්ලගෙන එන්න මහ රෑ යද්දි එහෙත්  මෙිජර්(A/Q) හිටියෙ. ඒ නිසා අපි දෙන්න අතර හැඳුනුම් කමකුත් තිබුනා. ඒ මෙිජර් කොඩිප්පිලි සර්. මෙතුමා මට ඒ වෙලාවෙම කෝල් එකක් අරන් කිව්වා හැකි ඉක්මනින් ආර්එස්එම් එක්ක ඇවිත් එයාව හම්බවෙන්න කියලා. මාත් ආර්එස්එම් එක්ක ගිහින් සර්ව හම්බවුනා. එතකොට තමා අපිත් සීන් එක දන්නෙ. සර්ටනම් අන්තෙටම කේන්ති ගිහින් හිටියෙ. ආර්එස්එම් දැක්ක ගමන් කිව්වා අපි දෙන්නට තව කොල්ලො දහ දොළොස් දෙනෙකුත් අරගෙන ට්‍රක් එකයි ලෑන්ඩ් රෝවර් එකයි අරන් හැකි ඉක්මනට එන්න කියලා. එතකොට අපේ බළසේණාධිපති කෙනෙක් හිටියෙ නෑ. එතුමා ට්‍රාන්ස්ෆර් ගිහින් අලුත් කෙනෙක් ඇවිත් හිටියෙ නෑ. ඒ වෙනුවට වැඩ බැලුවෙ උකුවෙල මාතලේ 8 වන ගජබා රෙජිමෙින්තුවෙ අණදෙන නිළධාරි තුමා. අපිත් හැකි උපරිම වෙිගෙන් දහ දොලොස් දෙනා වෙනුවට හොඳ කොල්ලො පහලොස් දෙනෙක්ම ට්‍රක් එකට ලෑස්ති කරල දා ගත්තා. මට බිලට් එකට ගිහින්  "බිජ්ජට වීල් පාක් එකේ එකෙක් වනලලු ආං" කියල ඉවර වෙන්න හම්බුනේ නෑ, ඒක ඇහෙන ඇහෙන  එකා පොලුත් එක්කම ඇවිත් ට්‍රක් එකට නැග්ගා.  අපිටනම් ඉතින් ඒව උප්පත්තියෙන් පිහිටපුවාද කොහෙද. ඉස්සරලා සර්රුයි ආර්එස්එම්මුයි ලෑන්ඩ්රෝවරේත් කොල්ලොයි මමයි ට්‍රක් එකෙනුත් ගියා. ගිහින් සිදුවීම වෙච්චි තැන "කාස්" ගාල නැවැත්තුවා. අපේ ට්‍රක් එකයි ලෑන්ඩ් රෝවරෙයි එක තැන නවත්තලා පොලුත් අරගෙන කොල්ලො ටික පනිද්දි මුලු ටවුමම තුෂ්නිම්භූත වෙලා ගියා. ට්‍රැෆික් පොලිසියත් එතැන හිටියා. එවුන්දැල ටිකක් දුරකින් හිටියෙ. සර් බීජ වස්තුත් ඉස්සර කරගෙන පාර පනිද්දි ත්‍රීවීල් කාරයො ටික සැනෙකින් වාෂ්ප වෙන්න පටන් ගත්තා. අපිත් ඇරියෙ නෑ. යන හැම එකාවම පැනලා ගහන්න හදලා බය කරලා නවත්ත ගත්තා. දැන් නඩුව විසඳීම. හොඳ වෙලාව කියන්නෙ එතකොටත් ගහපු දෙතුන් දෙනා එතන හිටියා. සර් පැන්න ගමන් චමිල්ට ගහපු ඒකාට ගහගෙන ගහගෙන ගියා. මට මතකයි ත්‍රීවීල් එකෙන් ඇදල දාපු එකාට ආර්එස්එම් "ෆ්ලයින් කික්" එකක් දෙනවා.  හම්මට සිරිවුනා කියන්නෙ ඊට පස්සෙ අපේ වුන්ටත් අතපය නිකං තියා ඉන්න බෑනෙ, හැරිච්චි හැරිච්චි අතේ වීල් කාරයන්ට නෙලන්න පටන් ගත්තා.  සමහරු වැන්දා. මටත් රත් වෙච්චි තැටියෙන් රොටියක් දාගත්තොත් හොඳයි කියල හිතුනු හිංදා පැනල යන්න හදපු එකෙක් අල්ලගෙන කනටත් දෙකක් ගහලා බඩටත් ඇනලා ෂර්ට් එකෙන් ඇදගෙන ඇවිත් පාර මැද්දෙම ඉන්දුවා. එතකොටයි දැක්කෙ අපේ තුන් දෙනෙක් අරූගෙ ත්‍රීව්ල් එක උස්සලා අතාරින්න හදනවා. ඒ වෙලාවෙ මං කෑ ගහල කිව්වා "වාහනවලට මුකුත් කරන්න එපා" කියලා.මොනා වුනත් හම්බකරන් කන වාහනනෙ. අනික අනුන්ගෙ එකක් වුනත් මං වාහන වලට ආසයි. මෙි වෙනකොට පාරේ වාහන ඔක්කොම නැවතිලා. මිනිස්සු "ආමි එකෙන් ගහනවා ආමි එකෙන් ගහනවා" කියල හිස් ලූ ලූ  අත දුවන්න පටන් ගත්තා. මාත් තිබ්බ කලබලේට යුනිෆෝම් ෂර්ට් එක ගලවල දාල ටීෂර්ට් එකක් ඇඳගෙන ඇවිත් හිටියෙ. අපි ඔක්කොම එහෙමයි. සර් වෙස්ට් එකට අඳින ටීෂර්ට් එක පිටින් ඇවිත් හිටියෙ. කොහොම හරි කේස් එක ඒඑස්පී දක්වා ගිහින් ඒ ඔක්කෝම අපි ඉන්න තැනට ආවා. අපේ ප්ලෑන තිබුනෙ "බැස්සා,ගැහුවා,පැන්නා" තියරියක්. ඒත් ඒඑස්පී සර්ගෙ හිතවතෙක් හින්දා පනින එක ටිකක් බ්‍රෙික්වුනා. දැන් මුලු පොලිසියම ටවුන් එකේ. අන්තිමෙිදි අපේ බීජ වස්තුට ගහපු තුන්දෙනා සමාව ගත්තා. ඊට පස්සෙ පොලිසියෙ එච්ඔිඅයිට නීති කටයුතු කරන්න භාරදීලා අපි එන්න ආවා. එදායින් පස්සෙ කවදාවත් හමුදාවට විරුද්දව ටවුන් එකේ මුකුත් වුනේ නෑ. 



ඔහොම ටික කාලයක් යද්දි තමා මට මළගෙදරක් සෙට්වෙන්නෙ මාවනැල්ලෙ. මාවනැල්ලෙ කිව්වට උතුවන්කන්දෙ දෙහිමඩුව ගමෙි. ඒ අපේ අම්මගෙ එක කුස උපන් මල්ලි. එයා නැතිවෙලා. මං එතකොටත් කෑගල්ලෙ කඳවුරේ හිටියෙ. අපිත් දඩබඩ ගාල තිබ්බ වැඩ ඔක්කෝම පස්සට දාල එහෙ ගියා. අපි ගිහින් ශෝක වෙලා අම්මයි අක්කලයි අඬලා එහෙම එලියට ඇවිත් ඉද්දි මට ටිකක් විතර දැකල පුරුදු මූනක් සෙට්වුනා. ඒක සෙට්වුනෙත් ඌ තව කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙක් එක්ක සැරින් සැරේ මා දිහා බල බල මොනාද කිය කිය හිටපු හිංද. මං ඒ මූන මතකයට නඟාගන්න කොච්චර උත්සාහ කලත් බැරිවුනා. පස්සෙ මම හීන් සැරේ මාමගෙ පුතා, මගෙ මල්ලිගෙන් ඒ කව්ද කියල ඇහුව. ඒ මාමගෙ බාල දුව බැඳපු කොල්ලා. මිනිහ මං අඳුරන්නෑ. මං මිනිහව අඳුරන්නෑ. ඒ දවස්වල වෙඩින්වලට තියා මළගමකටවත් අපිට එන්න ලැබුනෙ නෑ. නෑගම් ආවත් අවුරුද්දකට විතර සැරයක් මාමලගෙයි ඒ කිට්ටුවම පදිංචි මල්ලිගෙ ගෙදරයි විතරයි අපි ආවෙ ගියෙ. මමනං අවුරුදු දහයකින් විතර ගිහින් තිබුනෙම නෑ. 


අම්මලත් අඬල ඉවරවෙලා හිනාවෙවී  ටකරං හට් එකට ඇවිත් ඒකෙ  ඉඳගෙන ශෝක බරිත මූනක් පෙන්නගෙන හිටියෙ. අක්කලා, මස්සිනාලා, උන්දැලාගෙ දරුවො ඔක්කෝම අපි විසි පහක් විතර හිටියා. ඒ අස්සෙ අපේ අම්මා අර කොල්ලව දැකල කතා කලා.ඒ ඇවිත් කතා කර කර ඉද්දිත් මං දිහාමයි බලන්නෙ. පස්සෙ පොර මම කව්ද කිංද මන්ද කියල දැනගෙන මගෙන් මහ එපා කරපු දෙයක් ඇහුවා.


*අයියෙ ඔයා කෑගල්ලෙ කෑම්ප් එකේද ඉන්නෙ

*ඔි..

*අයියට මතකද මාව

*දැකල හුරුගතියක් තියෙනවා ඒත් කෞද කියලනම් නිච්චියක් නෑ මල්ලි

*අයියට මතකද එක දවසක් කෑගල්ලෙ කෑම්ප් එකේ කොල්ලෙකුට ගහපු සිද්ධියකට ටවුන් එකටම ගැහුවා.

*ඔි

*එතකොට මාව මතක නෑ??


අන්න එතකොටයි මට සීන් එක මීටර් වුනේ. යකෝ මං බිම දාගෙන ගහල මහපාරෙ ඉන්දෝලා  තියෙන්නෙ මගෙම මස්සිනාට කියහල්ලකො. පොරත් පදිංචිය කැගල්ලෙ පොලිසිය පාරෙ. කරුමෙට ඌම මට අහුවෙලා. එතකොට තමා අම්මලත් සීන් එක දැනගත්තෙ. කට්ටියටම හිනා. අවසානෙ මං කිව්වා ආයෙ සීන් එකක් වුනොත් කලින්ම තෝ ගෙදර පල කියලා. ඊට පස්සෙ මං එයාලගෙ ගෙදරත් ගිහින් සප්පායම් වෙලා එහෙම ඇවිත් තියෙනවා. 



රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි

2021.09.28

1 comment:

  1. //මටත් රත් වෙච්චි තැටියෙන් රොටියක් දාගත්තොත් හොඳයි කියල හිතුනු හිංදා පැනල යන්න හදපු එකෙක් අල්ලගෙන කනටත් දෙකක් ගහලා බඩටත් ඇනලා ෂර්ට් එකෙන් ඇදගෙන ඇවිත් පාර මැද්දෙම ඉන්දුවා//

    බලපන් නාකි විසේ . මේක වෙනකොට 50 පැනල නේද? මතක විදියට sgt වුනේ 2009 පස්සේ . පැන්සන් යන්න ඔන්න මෙන්න තමයි sgt හම්බවුනා කීවේ. හැමදාමත් වගේ හිනා වෙලා අපොයි කියවෙන කතාවක් . thanks බන් ලියනවට

    ReplyDelete