මෙි සීන් එක මට වෙච්චි දෙයක්නම් නෙමෙයි.ඒත් කියන්න හිතුනා. අවුරුද්ද '97 මට මතක විදියට. නැතිනං '98.

 එවකට 7(ස්වෙිච්ඡා) ගජබා ඒකකය තිබුනෙ සන්දිවෙිලි,සිත්තන්ඩි ආදි තැන්වල ස්ථාන ගත වෙලා.සන්දිවෙිලි කියන්නෙ කිරාන් කඳවුරේ අසල්වාසි කඳවුර. පිට ඒකකයක් වුනත් අපි ඔක්කොම හමුදාකාරයො නිසා සහයෝගයෙන් කටයුතු කරගෙන ගියෙ. එයාලා මාර්ග සෝදිසිය කෝරකල්ලිමඩු දක්වා එද්දි අපිත් එතනට යන්න ඔින. ඒත් එකම ටයිම් එකකට නැතුව දෙගොල්ලගෙන් කව්රු ඉස්සෙල්ලා බෝඩරේට ආවත් අනික් පාර්ශ්වය එනකං නැවතිලා ඉන්නව. එහෙම ඉන්න ඔින කියල එකක් නෑ. නමුත්  අපි එතනට කලින්  ගියොත් එයාල එනකං අපි ඉන්නව,එයාල අපිට කලින් ආවොත් අපි එනකම් එයාලා ඉන්නව. ඒ සූදානම් ශරීරෙන්. නැතුව ඔය පලාතෙ ගේම ගහන්න බෑ. ඒ වගේම තමා ඒ ගොල්ලො අපේ ගුවන් විදුලි ජාලයටත් ඇවිත් එක එක උපදේශ ගන්නව. අපි පාබල රාජකාරි ඉටුකරන ඒකකයක් වුනත් රෙජිමෙින්තුව සංඥා නිසා රේඩියෝ සෙට්, බැටරි චාජින්, නෙට්වර්ක් ගැන අනංමනං දේවල් ගැන එවුන්දැල අහනව. අපේ ⁣සංඥා මැදිරිවල හිටියෙත් හොඳම රාජකීය බඩු. ටැල් ටැල්(කෝප්‍රල් කරූ)(කොයි වෙලේත් කාට හරි බැනපු ගමන්) , සජිත්වීර(අහිංසක), ජයන්ත(ලතා/යුනිට් එකේ සුපිරිම වැඩ්ඩ), හපුගොඩ(මල් කාන්ති), එකනායක ඊඑම්කේ(මෙවුන්දැ මෙික කියවන හින්ද "සඳා" කියල කියන්නෑ පව්නෙ) , දිසානායක(ඇටවීර), සිල්වා(බබා/බුරුස් /පසු කාලෙක අධිකාරිලත්),රූපසිංහ (බෙල්ලා/පසුකාලෙක අධිකාරිලත්)ජයරත්න ඒඑම්යූ (පසු කාලෙක අධිකාරි ලත් අපේ ලොකු නංගි) සහ මිරහවත්ත (බබා/බුලතා) ආදින් ඔය සබ්ජෙක්ට් එකේ කෙළ පැමිණියන්. සතුටක් තියෙන්නෙ ඔය නම් ගොඩ ඇතුලෙ මගෙ නමත් තිබීම. කතාව කියන්නෙ මම හිංද මම මගේ ගැන කියනව නෙමෙයි, කාලයක් මූලස්ථානයේ මෙින් රේඩියෝ රූම් එක හැඬ්ල් කලේ ඔය නම් අතුරෙන් කෝප්‍රල් හපුගොඩ, කෝප්‍රල් ඒකනායක සහ මම.(අවස්ථා කිහිපයකදිම මම හිටිය.එක දිගටම මාස දෙකතුනක්  මාව කොතනකවත් තියන්නෑ.කුජීත වැඩක් වෙච්චි ගමන් අල්ලල වීසික්ක කරනවා කෙහෙට්ට හරි)  ආරච්චි කියන්නෙ ඔිල්රවුන්ඩ් චරිතයක්. ගිනූම් කටයුතු  කැන්ටින් වෙල්ෆෙයා(ර්)නම් එහෙමයි,ක්ලාක් ,උපදේශක,මෙඩිකල්, ෆීල්ඩ් ඩියුටි නම් එහෙමයි. කාඩ් නිර්මාණය කිරීම, වටෙි යැවීම, කෙටවීම, ආතල් දීම සහ ගැනීම ඒවනං එහෙමයි. මුතියංකට්ටුවලදි වාහනත් එලෙව්වා. අන්තිම වරට රේඩියෝ රූම් එකෙන් වීසික්ක වුනේ එවකට අනිතුමා වූ (මෙකල බ්‍රිගේඩියර්) වෛද්‍යරත්න සර් එක්ක සහ ⁣දෙවන අනි තුමා වූ මෙිජර් ඩයස් එක්ක සහ උපානි තුමා එක්ක දාර කේස් එකක් වැටිල. ඒ නාවල්අඩිවලදි. එදායින් පස්සෙ ආයෙ කවමදාකවත් මං විශ්‍රාම ලබා එනකල්ම රේඩියෝ රූම් එකක රාජකාරි කරල නෑ. 

කතාවට යමුකො. එක පාරටම එදා අපේ ගුවන් විදුලි ජාලයට ආපු සන්දිවෙිලි ඔපරේටර් බස් එකක නම්බර් එකක් කියල ඒක ආපහු  එද්දි බෝඩරෙන් නවත්තගෙන එයාලට කතා කරන්න කිව්වා. ඒක කදුරුවෙල මඩකලපුව දුවන දෙමළ ජාතිකයෙකුට අයත් එකක්. ඒ වාහනවල නම්බර් කියනවට වඩා සාර්ථක බස්එකේ නම කියන එක. නසීරා ට්‍රැවල්ස්,රාජා ට්‍රැවල්ස්,කොලම්බු ටුවර්ස්, විදේශ රැකියා ආදි නම් තියෙන බස් ගොඩක් මෙි පාරෙ දුවනවා. රණ මොනරි මොනර පැටික්කි විසේකාරි වගේ තියෙන නම් ඔිව. 

 හැබැයි ඒ නවත්තන්න කිව්ව බස් එකටත් නමක් තියෙනව.ඒක මෙිකෙ කියන්නෑ. වෙලාව දෙකට විතර ඇති. සයිකලේක ආපු කවදාවත් නොදැක්ක දෙමළ මනුස්සයෙක් අපේ පිකට් කමාන්ඩර් ගාව පුස් සයිකලේ නවත්තල හෙන හෑල්ලක් කියෝනව. මාත් ඒ වෙනකොට පාරෙ හිටපු නිසාත් සර්රුත් ටිකක් ළඟින් හිටපු නිසාත් මොකද්ද සීන් එක බලන්න මාත් ඒ පැත්තට කර පෙව්වා. වෙලා තියෙන  සීන් එක ඉතිහාසගතයි. සිත්තන්ඩිවලින් අපේ කොල්ලෙක් බස් එකකට නැගල නිවාඩු යන්න. ඒ එයාගෙ අම්ම නැතිවෙලා. ඒ වෙද්දි පිකට් දාල නෑ. මෙහෙ නිවාඩු යවන්නෙ කොන්වොයි එකේ විතරයි. ඒත් මූට තියෙන හදිස්සියට බැරියර් සෙන්ට්‍රිව බැලන්ස් කරලා කෑම්ප් එකට නොපෙනෙන දුරකට ඇවිත් සිවිල් බස් එකේ යන්න හදල තියෙන්නෙ. මෙික නීති විරෝධීයි වගේම ඉතාම අනතුරුදායකයි. ඒත් මෙයාට තිබ්බ හදිස්සියෙ හැටියට වැඩෙි සිද්ද කරගෙන. කව්රුත් නැති තැනකින් නැවතිලා ඉද්දි ආපු බස්එකට මෙයා අතදාද්දි බස්එක නවත්තල නෑ. චුටි දුරක් ගිහින් පස්සෙ ස්ලෝ කරලා. මෙයා පන්නගෙන ගිහින් යන බස් එකේ එල්ලෙද්දි ඇතුලෙ හිටපු එකෙක් පයින් ගහල. හරියට අල්ලගන්නත් කලින් පුට්බෝඩ් එකෙන් වැදුනු පයින් පාරට කොල්ල විසිවෙලා ගිහින් වැටිල. බස් එකේම හිටපු එකෙක් දුවගෙන ඇවිත් පිහියෙන් ඇනල. පපුවට දෙපාරක් ඇනල තිබුනලු. කොල්ල එතනමයි. වැඩෙි දැකල තියෙන්නෙ දුරක හිටපු මෙි මනුස්සයා. ඇනපු එකායි තව එකෙකුයි එතනින්ම බස් එ⁣කෙන් බැහැල ගිහින්. වැඩෙි කෑම්ප් එකේ ඉහලටම යනකොට තවත් පැයක් විතර ගිහින්. විස්තරේ කියද්දි මිනිහට ඇඬෙනව. සිරාවටම මටනං එක තැනක ඉන්නම බැරිවුනා. පණිවිඩෙි ආව ගමන්ම අපේ රෝඩ් බ්ලොක් වලට කියල බස් එක නතර කරන්න හදද්දිත් ඒ හැම තැනකින්ම බස් එක පිටත් වෙලා. මෙි මනුස්සයා තමා සිත්තන්ඩි කෑම්ප් එකට ගිහින් විස්තරේ කියල තියෙන්නෙ. එතන ඉඳන් හැම කඳවුරකටම එයා පණිවිඩෙි කියාගෙන කියාගෙන යනව. අන්තිමට කියන්නෙ "කවදාවත් සිවිල් බස්වල යන්න එපා සර්" කියල. කඳවුරෙන් ඇවිත් බලද්දි කොල්ල මැරිලලු. මෙිවට අතගහන්න සිවිල් මිනිස්සු බයයි. සමහරවිට ඒ වෙලාවෙම කොල්ල කෑම්ප් එකට අරන් ආවනං බෙිරගන්නත් හැකියාවක් තියෙන්න ඇති. ඒක අහපු වෙලේ ඉඳන් අපිට මෙලෝ සිහියක් තිබුනෙ නෑ. දවසේ වෙලාව ගියේ හරිම හෙමින්. මෙි බස් එක එන්න රෑ වෙනවා. අපේ තැන්වලින් රෑ අටට විතර ආපහු යන්නෙ. ඒ වෙලාව වෙනකොට අපි කෑම්ප් එකටත් ගිහින් අනෙක් රාජකාරි වලටත් ගිහින්. අපි ආපහු යද්දි කුඹුරුමුල්ල කෑම්ප් එකට වැඩෙි භාරදිල ගියෙ. කොහොම උනත්  එකක් පැහැදිලියි. කව්රු ගේම අතෑරියත් සන්දිවෙිලිවලින් එහාට චෙංකලඩිවලට යනකං ඔය ගේම අතෑරෙන්නෑ. අපි පහුවදා එහෙට කතාකරල අහද්දි තමා සහසුද්දෙන් විස්තරේ දැනගත්තෙ. පයින් ගහල තියෙන්නෙ කොන්දොස්තර. පිහියෙන් ඇනල තියෙන්නෙ කොටියෙක්.ඇනපු  ඒකත් ඒ කිට්ටුව ගම ඇතුලට වෙන්න පදිංචි එකෙක්. එතනින් එහාට බ්ලා බ්ලා අපේ අය කොන්දාවයි  ඩ්‍රැයිවර්වයි පොලිසියෙ ඇත්තන්ට බාරදීල. සැක නොහිතෙන්න ඒකෙ හිටපු මිනිස්සු බස්සල වෙන බස් එකක යවල තමා මුන් දෙන්නා පොලිසියට භාරගෙන තියෙන්නෙ. බස් එකත් දවස් කිහිපයක්ම එතන තිබුනා. පස්සෙ මොනා උනාදනම් දන්නැ.😁

මෙි හරියෙ අපිට කාලයක් හෙන හිසරදයක් තිබුනා. ඒ හිසරදය හැදෙව්වෙ පූසාරියෙක්. අපිට රෑ ඇම්බුෂ් එකක් යන්න නෑ, මූ හොරාට පස්සෙන් එනවා. අපි යනකම් ඉඳලා පඳුරෙන් පඳුරට මුවා වෙවී ඇවිත් බැරිවෙලාවක්වත් අපි දැක්කොත් වෙිට්ටිය උස්සල බොග දාන්න වගේ ඉඳගන්නවා. ඒ දවස්වල එස්එෆ් ටීම් එකක් ඇවිත් හිටියා අපේ කඳවුරේ. ඒ එන්නෙ ලෝන් රේන්ජ් රෙකී යන්න. ඒ ගියාම එන්නෙ දවස් ගානකින්. අපේ කෝපල් කෙනෙක් මෙි ආපු තව කෝප්‍රල් කෙනෙකුට පූසාරිගේ විස්තරේ කියල. අපිට විසඳිය නොහැකි භූමියේ සමහර ප්‍රශ්ණ එස්එෆ්ල හරි අපූරුවට විසඳනව. අපෙන් විස්තරේ අහගෙන එතන හිටපු ඔෆිසර් එදා මහන්සි නොබලාම අපේ ඇම්බුෂ් එකත් ගියා. ඒ එදා යන්න හිටපු අපේ කට්ටියට යන්න එපා කියල නවත්තල.  එයාලත් දවස් පහකින් විතර ඇතුලට ආපු ගැම්මෙන්ම තමා රෑ අපේ ඇම්බුෂ් එකත් ගියේ. ඉතින් ඊට පස්සෙ කවමදාකවත් අර පූසාරිට කක්කි බර හැදුනෙ නෑ. එයාල රෑම පූසාරිව අල්ලගෙන ගිහින් පොලිසියට භාරදීල. ඉතින් කතා දෙකේම අවසානය එකක් හිංද කතා දෙකම එක පාර කිව්ව.

රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි

2021.06.10