ගුලිකාලා වෙච්චි දෙයක්

 මෙි කතාව වෙන්නෙ මං කල්කුඩා ඉද්දි.

කල්කුඩා තියෙන්නෙ පාසිකුඩාවලට චුට්ටක් මෙහා ඒ යන පාරෙ.

මෙි ඒරියා එකේ හැම තැනම තියෙන්නෙ පොල්වතු. පොල් ගස් කොච්චරක් තිබුනත් ඒවගෙ හැදෙන්නෙම අඹ සයිස් පොඩි ගෙඩි. තිබහ යන්න කුරුම්බයක් හෙම බොනවනං ඒවැයිං ගෙඩි හැත්තැපහක් අසූවක්වත් බොන්න ඔින. නමුත් මෙි ගස්වලට අත තැබීම හෝ කුරුම්බයක් කඩාගෙන පානය කිරීමට අදහස් කිරීම පවා ඒ කාලෙ අපේ හිටපු සීඔි තහනම් කරල තිබුනෙ. ඒත් අපි කුරුම්බා නොබීපු දවසක් නෑ. ඊලඟට තිබුනෙ තල්ගස්. තල් කුරුම්බා හැදිල පැහිල වල්ල පිටින් බිමට නැමිල ඒ ගස් යටින් යද්දි "හායි" කියනව. ඒත් එයාලා අපිත් එක්ක කොච්චර හිනාවුනත් ගොඩක් අය  එයාලට අත තියන්න යන්නෑ. ඒකට හේතුව නැග්ගොත් බහින්න වෙන්නෙ තුවාල එක්ක නිසා. ඒත් මට හීරීමක්වත් නැතුව ගහට නැගල තල් කුරුම්බ වල්ලක් උනත් කපාගෙන අතින් අරන් කිසිම සද්දයක් නැතුව නිරුපද්‍රිතව බිමට බැසීමෙි අවුරුදු විස්සක පලපුරුද්දක් තියෙනව. ආයෙ තල් රා. ඒකත් එහෙමයි. ගහ යට ඔත්තු බලන අපේ එකාටවත් සද්දෙ ඇහෙන් නැතිවෙන්න ගහට නැගල රා මුට්ටියම අරන් බිමට බැහීමෙි මහා කාලකන්නි පලපුරුද්දක් මට තිබුනා.

හොරකම උනත් හොරකමක් විදියට කිරීම එක්තරා කලාවක් නං මං එහි පිකාසෝ කෙනෙක්. මට පුලුවන් කාගෙ උනත් කලිසම ඇඳන් ඉද්දි ජොකා ගලෝලා අතට දෙන්න. බූට් දෙක දාං ඉද්දි මෙිස් දෙකත් ගලවන්න පුලුවන්. එවා උපතෙන් පිහිටපුවා. 

 මෙහෙ තියෙන්නෙ තනිකර වැල්ල. ටිකක් එහා පැත්තෙන් කල්කුඩා මූද.

හැබැයි අපිට ඔය දේවල් කොච්චර තහනම් කරල තිබුනත් නොකලෙත් ඒ අණ ක්‍රියාත්මක කිරීම විතරයි. මෙි ඒරියා එකේ තියෙනව හෙන වලව්වක්. වලව්වක් කිව්වට දෙමළ වලව්වක්. මයෙ අප්පේ බලන්ඩෙපැයි ඒ වත්තෙ තියෙන පල දරපු ගස්වල හැදිල තියෙන දේවල්. අඹ,පේර,තල්, උක්ගස් කෙසෙල් ගස් දොඩම් දෙහි හෙන ගොඩයි. අන්නාසි ගසුත් පනහක් හැටක් තිබුනා. ආයෙ කොස්.

අඹ කිව්වට වර්ග කිහිපයකින්ම අඹ ගස් එහෙ තිබුනා. එක අඹ ගහක් තියෙනව ගෙඩි හැදිච්චි කාලෙට වොට් සීයෙ බල්බ් පත්තු කරල වගේ. කහම කහ පාටයි. හැම තිසසෙම හිනාවෙච්චි ගමන්. ඉතින් ඔිව දිහා බල බල ඔතනින් මාරුවෙනව කියන්නෙ පිංවතුනි කරන්ඩ පුලුවන් දෙයක් නෙමෙි.කරන්ඩ බැරි දෙයක්. අපි රෑට එළියට ගියාම ඔය අඹ ගහෙන් අඹ නොකාපු දවසක් නෑ. 

හිටපු ගමන් අපි කරිඤ්ඤං ගහන්නෙත් ඔය වත්තෙන් අහුවෙන දේවල් දාල, ඔය වත්තෙන්ම අහුලගන්න වෙිලිච්චි පොල්වල වතුර වලින්. 

මෙහෙ තල් ඉදිල වැටෙන කාලෙට එක බංකරේක ඉන්න බෑ, ඔළුව ලොකු නයි කූඹි පිරිල. ඒ කාලෙ නිවාඩුත් නෑනෙ. ඉතින් කූඹි වකාරෙ. යන්තං කොහට්ට හරි හේත්තු වුනානං ආමට් කාර් වගේ කෙලගෙන ඇවිත්  විරිත්තගෙන කෙලින්නෙ. දැවිල්ලත් ඒ වගේමයි. අපිත් ඒ කූඹි කොච්චර පිරුනත් හැමදාම දවාලට තල්ගෙඩි දෙකතුනක් අහුලන් ගිහින් පිකට් පොයින්ට් එකකට වෙලා ආමි එකෙන් ඉෂූ කරපු වතුර බෝතලේ තියෙන එනමල් කෝප්ප ටික එකතු කරගෙන රුපියල් දහයක සීනිත් ගෙනත් තල් කිරි හදල බොනවම තමා. ඒවටත් පින තියෙන්නම ඔින. 

එදා මං පිකට් හිටියෙ. ඉන්චාජ් හිටියෙ විමල්රාජ් කියල ෆස්ට් බැච් එකේ බුවෙක්. පොරගෙ නම දෙමලවගෙ උනාට සිංහල. ඒ වුනත් ඌට බැරිත් සිංහලමයි. කතා කරන්නෙම අන්ඩර දෙමල. සිංහල තේරෙන්නෙම නෑ. කරන්නෙම එපා කියන වැඩමයි. පොරත් අර කලින් කතාවක කිව්ව කෝපල් ඇන්ටනී වගේ හෙන ගායකයෙක්. ගායකයෙක් කිව්වට ගීත නෙමෙි. තනිකර මූ කියන්නෙ කුනුහරප කවි. ඒ කවි තුනක් හතරක් ඇහුවනං අපිටත් ළමයි හම්බවෙන සයිස් එකක් තියෙන්නෙ. ඒ කවි ⁣ කොච්චර සෝක්ද කියනවනං මට තාමත් ඒවගෙ කවි කීපයක් කට පාඩං. ඒ තරං මුගේ කවි හෙන වල්. කන්ඩ කිව්වොත් මයෙ අප්පට කලු ගල්,වැලි එහෙමත් නැත්තං බෝක්කුවක් පාලමක් උනත් කමක් නෑ දිරවනවනං. බොන්ඩ කිව්වොත් හබරල කොල හරි කමහ්නෑ ⁣කුඩුකරල ඔතල බොන්න තියෙනවනං.

 ඒ දවස්වල තිබුනා මෙහෙ කඩවල්වල අංජූරුවා ටොපි කියල ජාතියක්. ඒකට අපේ එවුං කොච්චර ඇබිබැහිවෙලා තියෙනවද කිව්වොත් පැනඩෝල් පෙත්තක් ගන්න කියල කඩෙිකට ගියත් ඉස්සෙල්ලම මුදලාලිල අහන්නෙ"ශේර් අංජූරුවා ටොප්පිද?" කියල. අපේ ඔිසී අම්බානක සිගරට් බොනව. ඔහොම එක දවසක් කල්කුඩා පොලිසිය ගාව කඩෙිට සිගරට් පැකට් එකක් ගන්න ගියාම මුදලාලි අහල"ශේර් අංජූරුවා ටොප්පිත් ඔිනද?" කියල. මෙයාට මෙික තේරුන් නැතිවුනත් ටොපි කියන වචනෙ තේරුන හිංද "හා එහෙනං දෙන්ඩකො" කියල. මෙිවට අංජූරුව ටොපි කියල නම දාල තියෙන්නෙත් අපේම කස්ටිය තමා. මෙිවට දෙමලෙන් කියන්නෙ වෙන නමක්. ඉතින්  මිනිහත් ඉතුරු රුපියල් දහයට ටොපි දෙකක්ම දීල. මෙිව දැක්ක ගමන් සර් දැනගෙන බඩුම තමා කියල. පස්සෙ ඒ මුදලාලිගෙන් අහල;

*මුදලාලි, මෙිවා අපේ අනික් අයත් අරං යනවද?

*ඔිම් ශර්. යේක කන්නෙම ආමි, පොලිෂ් ⁣ෂර්ලම තමා.බෙිරෙන්ඩ බෙි ශර්. (කල්කුඩා පොලිසිය තිබුනෙත් අපේ කෑම්ප් එක ගාවමයි. යකෝ උන් මෙිව කාල කොහොම දඩ ගැහුවද දන්නැ.)

අපේ සර්රුත් ඒ දෙක සාක්කුවෙි දාගෙන ඇවිත් රහ බලන්න ඇතිනෙ. පහුවදා ඉඳල එයාමලු යන්නෙ ඒ කඩෙිට සිගරට් ගේන්න. හැමදාම රුපියල් පහක් දහයක් ඉතුරුවෙන විදියටලු සිගරට් ගන්නෙ.

ඒ ටොපි ඇහිත් එසේ මෙසේ එව්ව ජාතියක් නෙමෙි. ඔතල එන කවරෙ කහ පාටයි. ඒක කඩල ටොපිය කටෙි දාගෙන දිවෙන් උඩු තල්ලට කරල අලෝපුවම ටික වෙලාවක් යද්දි අප්පාහ්.. පනපිටින් දියියලෝකෙ ගියාවගෙ පීලිං එකක් තමා දැනෙන්නෙ. සීනි ටිකක් වැඩිකරල උකුවට තල් කිරි පාරකුත් ගැහුවනං.. දියිය ලෝක ඩබොල් ඩබොල් පේන්නෙ. මෙිව අපිට කොච්චර ආතල් දුන්නත් එකක මිල රුපියල් පහයි. ඒකයි අංජූරුවා කියන්නෙ. සිංහලෙන් කියනවනං පහේ ටොපි. එක දවසක් අපි ගියා කොමළිත් අරන් මින්නේරි. ඒ ගිහින් එද්දි  දවල්ට කෑවෙ පරාක්‍රම සමුද්‍රය ගාව බැම්ම උඩ. මයෙ අප්පේ එතන ඉන්න රිලව් කැටිය.උන් අපිට කන්න දුන්නෙම නෑ කියන්ඩලාකො. මං පිටිපස්සෙන් ආපු රිලවෙක් බය කරන්න ගිහින් ඉස්සරහ බලද්දි බත් එකේ තිබ්බ බිත්තරේ නෑ. ඒක ඇස් පනාපිටම රිලවෙක් අරන් දුවනව. ඊට පස්සෙ බිත්තරේට තිබ්බ ආසාව අත්හැරල වටපිට බලන්නැතුව කෑම එක කාල අතත් හොදගෙන ඉද්දි මට මහා කාලකන්නි අදහසක් ආව. ඒ රිලවුන්ගෙන් සූටි ආතල් එකක් ගන්න.වැඩි දුර හිතුවෙ නෑ. සිගරට් ගේන්න කඩෙිකට ගිහින් එද්දි අරං ආව අංජූරුව දහයක්. ගෙනත් කවරෙ කඩල බාගෙ බාගෙ දුන්නා රිලවුන්ට කාපියව් කියල. (පව් වැඩෙි තමා.ඒත් ඔිව ඒ වෙලාවෙ හිතුනෙ නෑ). ඒක කටෙි දාගෙන දුවපු රිලව්, ටික වෙලා⁣වක් යද්දි කසිප්පු බෝතලයක් බීපු මයිකල් මාම වගෙ අලුව කප කප තමා යන්නෙ. සමහරු ඇවිදන් යද්දි වැටෙනව. සමහරු ගස්වල අතු බදාගෙන කෙඳිරි ගානව. එකෙක් දෙන්නෙක් උං උංගෙම නැටි හපාගන්නව. සමහරු පෝඩ්ඩෝල් බඩ පිනුම් කොන්ඩිත්තං ගහනව. ඒ අස්සෙත් එකෙක් කල්බලනව. තව එකෙක් පිස්සුවෙන් වාගෙ ඇවිත් තව බඩු නැද්ද අහනව. උං දුන්නු ආතල් එක අපි පැය දෙකක් විතර බලං හිටියා.

එදත් අපි හතර දෙනා මෙි අංජූරුව ටොපි ගෙන්න ගත්තෙ ටිකක් දුර තිබ්බ කඩෙිකින්. ඒ පාරෙ යන අංකල් කෙනෙක්ට කියල. මිනිහත් ටොපි දහයක් ගෙනත් දුන්නා. අපි සල්ලි දීල තමා මෙිව ගෙන්න ගන්නෙ. පොරත් පහයි අටෙි ගොසරි කවරෙක දාගෙන ඇවිත් මෙි ටික  අතට දුන්නම කළගුණ සැලකීමක් වශයෙන් පොරටත්  එකක් දුන්නා. පොරත් ඒක දිවෙන් උඩු හක්කට තියල අලෝගෙන ටික වෙලාවක් කතා කර කර ඉඳල ගියා. ඊට පස්සෙ අපිත් සමානුපාතික කමෙිට එක එක කටෙි දාගෙන දිවෙන් උඩු තල්ලට තියල අලෝගෙන ගියා පොයින්ට් එක දාන්න ඔින තැනට. ටිකක් වෙලා යද්දි මයෙ අප්පේ.....කියන්නත් හරි මෙව්ව එකයි..වළාකුළු එන්නෙ අපිවත් යට කරන් යන්න වගේ. මාත් එතකොට ඔලුව පාත් කරලා ඒ වලාකුලු වලට නිදැල්ලෙ පාවෙලා යන්න ඉඩ අරිනවා. පොල් ගස් තල් ගස් එක පාරටම මහත් වෙලා ආයෙ එකපාටම කෙට්ටු වෙලා අපිට විරිත්තනව වගේ පේනවා. පාරෙ ගියපු තනිකඩ දඩ සයිස් හොරි බල්ලෙක් මට "ගුඩ්බෝනින් මාමෙි" කිව්වා. මාත් ඌට ගුඩ් මෝනින් කියල උඩ බලපුවම හෙන තල්වල්ලක් එහෙක් මෙහෙක් කර කර හිනාවෙනවා.

විමල්රාජ්;

*ගහමුද බං සීනි ටිකක් වැඩිකරල තල්කිරි එකක්.

*ඔව්වනං මොනාද අනේ. ගහනවනං ගහමු.

*එහෙනං අහුලං වරෙල්ලකො..

මායි තව එකෙකුයි ගියා තල් අහුලන්න. ගිහිං ගස් කීපයක් වටෙි කරක් ගහල ගහල හොඳ වැයිං තල් ගෙඩි තුනක් අහුලගෙන පොයින්ට් එකට ආව. ඇවිත් හැදුව උකුවට සුදුවට පොල්කිරිත් දාල හොඳ තල්කිරි එකක්. පොල්කිරි දාන්නෑ මෙිවට. ඒත් අපි හිටපු තැන පොල් ගෙඩිත් දෙක තුනක් වැටිල තිබ්බ එකේ "නිකන් තියෙන පොල්නෙ බං" කියල ගෙඩියක්ම ගාල හෝදල දැම්ම. දාල පොඩි ගල් තුනක් අහුලං ලිපක් වගේ එකක් හදල මෙස්ටින් එකේ හොඳට රත්කරා. අපිත් එහෙම හදල බීල බැලුවෙ මෙහෙම බිව්වොත් මක් වෙයිද කියල බලන්න.

දෙයියනේ කියල කිසි අවුලක් නෑ. පැය බාගයක් යනකොට මගේ යටි බඩ පදේසෙන් "ඩර්ර්ර්ර්ප්..ප්හ්.. ගාගෙන එන කෙඳිරිල්ල කටින් "අර්ර්ර්ක්" ගාල පිටවෙනව. ඒහෙම වෙන්න වෙන්න මට හිනා යන්න පටන් ගත්තා. 

කොහොම හරි තව පැය බාගයක් යනකොට බඩ කනපිට හැරෙන්න වගේ ආවා. ඉවසන්නම බැරි තැන බොන්න ගෙනාපු වතුර බෝතලේකුත් අරං රිංගුව පඳුරක් පල්ලට. ඒ ගිහින් එද්දි මගදිම ඇහුනා හෙන සද්දෙට "ඩෝඕඕඕහ්" ගාල පඩයක් අරින සද්දයක්. ඒ විමල් රාජ්. මං දැක්කා ඊලඟට පොර වතුර බෝතලයක් අරන් අනික් පැත්තෙ තිබ්බ පඳුරක් පල්ලට රිංගනව. ඔහොම හවස හතර විතර වෙද්දි අපි එකා හතර පස් පාර බැගින් පඳුරු පල්ලෙ රිංගල තිබුනා.තව යන්න උනානං එච්චර පඳුරුත් නෑ මෙි හරියෙ.

 මෙි පිකට් එක අකුලද්දි කඳවුරේ ඉන්න නිළධාරියෙක් බඩියෙකුත් එක්ක එනවා පාර දිගේ. එයා කීයට හරි ආහම තමා පිකට් එක ඇතුලට යන්නෙ. එදා ආවෙ ඔිසී.

ඒ වෙද්දි අපි ටොපි දෙක දෙක කාල හිටියෙ. ඔිසී ඇවිත් පිකට් ඉන්න අය පාරට එන්න කිව්වම විමල් රාජ් මහ හයියෙන් හිනාවුනා. ඒක දැකපු ලඟ හිටපු එකා ඊටත් වඩා හයියෙන් හිනාවෙන්න පටන් ගත්තා. මෙි හොල්මන් ටික දැක්කම මට ඊටත් වඩා හයියෙන් හිනාගියා. දැං අපි හිනාවෙනව. වැඩෙි මොකද්ද කියල තේරිච්චි ඔිසී අපිට බනිනව. ඒ බනින්න බනින්න අපි හිනා වෙනව. බනින්න බනින්න අපි හිනා වෙනව. අපේ ඇස් ගෙඩි හීං වෙලා තිබ්බෙ. අන්තිබෙි ඔිසී අමුතිත්ත කුණු හරප වැලක් කිව්වම හිනාව ටිකක් අඩුවුනත්  නැවතුන්නෑ. ඒත් "තොපිට පිස්සුද යකුනේ හිනාවෙන්නෙ" කියල ඔිසී නිකන්වත් ඇහුවෙනෑ. අපි හතර දෙනාව ගෙනත් දැම්මා ශෙල් එකේ. අපි ශෙල් එක ඇතුලෙ ඉඳන් ගාඩ් කමාන්ඩගෙනුයි ගාඩ් රූම් එකට එන උන්ගෙනුයි වෙනම ආතල් අරං දිගටම හිනාවෙවී හිටියෙ.ගාඩ් කමාන්ඩර් බනින කොටත් අපිට හිනා යනව. හවස හයට ගහන බියුගල් පාරටත් මාර හිනාවක් ගියේ.

  ඔහොම පැය කිහිපයක් ගිහාම ඔිසී ක්ලාක් අතේ පනිවිඩයක් එවලා අපිට එන්න කියන්න කියලා.

ඌ ඇවිත් පණිවිඩෙි කිව්වෙ ගාඩ් කමාන්ඩර්ට.

*සාජන් ඔිසී කිව්වා පිකට් එකේ ගුලි කාල චෙක් වෙච්චි හතර දෙනාටයි සාජන්ටයි එන්න කියල.

සාජන් අපිවත් දක්කගෙන ගියා සර්ගෙ රෑම් එක ඉස්සරහට. 

*අයිසේ..මට ඇත්ත කියනවා තොපි අද ගුලි  කෑව නේද?

අපි සද්ද නෑ. 

*කටවල් අරිනවා ඉතින්.. කෑව නේද?

බොල බූරුවනේ කියල පටන් අරං පැය භාගයක් විතර යනකං බැනල බැනල නැවත පහේ ටොපි තියා රුපියලේ ටොපිවත් කන්නෑ කියල පොරොන්දු කරවාගෙන අපිව යැව්වා. ආයෙ චෙක්වුනොත් හොඳ මගුලක් කරනවා කියලත් කිව්වා. අපි සැලියුට් එකකුත් ගහල ආපහු හැරෙද්දි විමල් රාජ් ඔිසීගෙ රූම් එකේ දොර ඉස්සරහම වැලිවලට බාගයක් යටවෙලා  ලයිට් එලිය වැටිලා දිලිසි දිලිසි තිබ්බ පහේ ටොපි උරයක් හොරෙන් අපි හැමෝටම පෙන්නුවා.

ඔිසීත් සොරා වගේ..අනේ මංදා..

රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි

2020.08.12