මයිලංකරච්චි එළකිරි

මෙි මයිලංකරච්චි වලදි වුනු සිදුවීමක්.
අවුරුද්ද කියනවනං 2004. එවකට ඔතන අපේ නිරීක්ෂණ මුරයක් කරනව.  තැනත් හරියටම කියනවනං වාලච්චෙිනෙ ඉඳල පොලොන්නරුව පැත්තට එද්දි ඔිට්ටමාවඩි පාලම පැනල මීටර් පන්සීයයි. දැං එතන තියෙන්නෙ ක්‍රිස්තියානි පල්ලියක්. ඉස්සරත් ඔික තිබුනා. නමුත් පාවිච්චිකලේ නෑ.දැං පාවිච්චි කරනව.

ඒ කාලෙ මගෙ යාලු ගෑල්ලමයි තුන්හතර දෙනෙක් හිටිය ඔය හරියෙ. උන්දැලා ඔක්කෝම මට හරීම මෙව්ව එකයි. ඒ කිව්වෙ මට  ආදරෙයි. ඒ හතර පස් දෙනා  සෙට්කර ගත්තෙත් හෙන කට්ටක් කාල.
මං එක දවසක් ඔතන රාජකාරි ඉන්නකොට මෙි ගැන්සිය එනව පාර දිගේ ඇවිද ඇවිද.. වන..වන තාලෙට අඩිය තිය තිය ආතක් පාතක් නැති හැලි වඳුරු රංචුවක් නෑදෑ ගමනක් යනව වගේ. මාත් පාරට පැනල කතාකලා. ලැජ්ජනැතිකම කියන්නෙ මුංට ආමි මාම කෙනෙක් කතාකලා කියල කිසීම ගානක් නෑ. බය නැතුව ලඟටම ආව. මෙයාලට තිබ්බ තං බුරුලු හතර ගානෙ. එතන හිටපු නාඹර එකියකට මහ පුදුම විසයක් තිබුනෙ. ඒකිත් ඔය හතරම පද්ද පද්ද මං ලඟටම ඇවිත් කඩල දුන්නු අතු කෑලි ටිකත් කටින් ඇදගෙන කක කකා යන්න ගියා.
මට මෙි වෙද්දි ඇඟ කිලිපොලා යන හැඟීමක් ඇතිවෙලා තිබුනෙ.
ඒ තමා මුංදැලගෙන් කිරිටිකක් දොවාගන්න තිබ්බ ආශාව. මං ඒකට අමුතුම ක්‍රියාන්විතයක් දියත් කලා.

ඒකෙ පලවෙනි මෙහෙයුම තමා මුංදැලා ටික යාලුකර ගන්න එක. මෙි පට්ටියෙ ඉන්නව බඩු කෑලි සීයක් එකසිය පනහක් විතර. හැමදාම උදේට ට්‍රාන්ස්පෝමර පොයින්ට් එක හරහා තනකොල කක කකා ඇවිදගෙන ගම්මානෙ පැත්තට ගිහින් ආයෙ හවස හතර පහ වෙද්දි පාර දිගට කක කකා ගාලට එනවා. හැමදාම යන්නෙ එන්නෙ එකම පාරෙන්. මං මෙි වෙද්දි හිටියෙ පාලමෙි. පාලමෙන් තමා ඔය නිරීක්ෂන මුරය යන්නෙ. මෙි එක පොයින්ට් එකක ඒ දවස්වල එක්කෙනෙක් තියන්නෙ සතියයි. මට ඊලඟ ට්‍රාන්සර් එක ට්‍රාන්ස්පෝමරයට. ඒ නිසා මෙවුන්දැලව ඉක්මනින් යාලුකරගන්නත් උවමනාවක් මට තිබුනා. මොකද කියනවනං ඔය පට්ටිය තිබුනෙ අපේ ට්‍රාන්ස්ෆෝමරේ ලඟ. හරක් ටික බලාගන්න කෙනා මුස්ලිම් මනුස්සයෙක්. එයත් මගේ හිතවතෙක්.නම ෆාරූක් අංකල්. ෆාරූක් අංකල් මා එක්ක යාලුවුනේ එදාට අවුරුද්දකට විතර කලින්. ඒ කලින් පාර මෙහෙ ඇවිත් ඉද්දි.

කියන්න බැරිවුනා.අපේ පාලම් පොයින්ට් එක තිබුනෙ ⁣පොලොන්නරුව මඩකලපුව රේල්පාර උඩමයි. සාමෙන් පස්සෙ කෝච්චියත් යනව ඒ දවස්වල.
පේපර් මිල් එකට, කඳවුරට, වාකනේරි, මූකුරාල් පැත්තට යන ප්‍රධාන පාරත් තිබුනෙ ඔතනින්මයි. කෝච්චි එන වෙලාවට පාර අරින්න වහන්න හිටියෙ කනගරට්නම් කියල අංකල් කෙනෙක්. මිනිහට සිංහල බෑ. මං එයාට කතා කරන්නෙම කනගරත්නම් නම "කනෙයියංකල්" "කනාංකල්" කියල  ටිකක් කෙටි කරල. මෙයාගෙ ගමත් මයිලංකරච්චි. මෙි රටෙි ප්‍රධාන භාෂා තුනක් තියෙනවනෙ. මෙවුන්දැ ඒකෙන් දන්නෙ දෙමල විතරයි. ඉතින් මට මිනිහ ගැන පව් කියල හිතිල සිංහල ටිකක් ඉගැන්වීම මං නිතරම කරාගන ආව දෙයක්. ඉස්සෙල්ලම ඉගැන්නුවෙ කෝච්චිය සම්බන්ද වචන.

රෑ හතෙන් පස්සෙ කෝච්චි එන වෙලාවට සිග්නල් දාන්නෙ අරින්නෙ මං.ඒ ආසාවට අරුන්දැගෙන් අහගෙන තමා කරන්නෙ. මෙයා මෙි සිග්නල් දාන අරින ලිවර් එකට කියන්නෙ "ජුන්ඩා පොල්ල" කියල. කෝච්චිය ඈතින් හූ කියාගෙන එනකොට එයා එයාගේ කාමරේ ඉඳන් කෑ ගහනව" ආරච්චි ෂේර්" ෂුන්ඩ පොල්ල උෂ්ෂාන්ඩෝ.." කෝච්චිය ගියාම "⁣ෂුන්ඩා පොල්ල බාන්ඩෝ" කියල. සිග්නල් එකට කියන්නෙ "වුසන කෝස" කියල. මිනිහට ඔික කියවෙන්නෙම උෂ්ෂන කෝෂ කියල.
මෙයා මට සිග්නල් දාන විදිය ඔිප් කරන විදිය කියාදීල ඒක හරියට වැටිලද කියල ඇස් මට්ටමින් බලන්නත් කියල කියාදීල තිබුනෙ. ඒකට හේතුව ඒ කාලෙ වාහනවලටයි කෝච්චියටයි යන්න එකම පාලමයි තිබුනේ. ඒවගේ පාලං දෙකයි ලංකාවටම තිබුනෙ. ඒ මනම්පිටිය සහ ඔිට්ටමාවඩි පාලම.
*ආරච්චි ෂේර් මෙන්න මෙිම ෂුන්ඩා පොල්ල උෂ්ෂන කොට්ට පලාන්ඩ උෂ්ෂන කෝෂ අරියට වෙට්ටිලද කියල. යිතකොට ශරි.
රෑට ලාම්පුවක් අල්ලනවනෙ මෙතන.ලාම්පුව කියන්නෙ පර භාෂාවක්නෙ. මං ඒකෙ සිංහල නම උගන්නල තියෙන්නෙ එයාට.

*ආරච්චි ෂේර්. රේට උෂ්ෂන කෝෂ තාල ඉතරක් මති. කෝච්චියෙක යෙනකොට මෙිම මෙිම අම්බුඩෙි උෂ්ෂලත් උෂ්ෂන කෝෂ යෙක පෙන්නාන්ඩ ඔිනෙ. යිතකොට ෂරි. එතකොට්ට කොච්චි එලෝන උත්තලට දන්නව රෝට් යෙක ක්ලියර් කියල.
මාත් ඉතින් උන්දැ කියන කියන විදියට ඔය රෙද්දවල් සේරම  උස්සලත් පෙන්නනවා.
මෙන්න මෙයාගෙ වත්තක තමා අර හරක් පට්ටිය ගාල් කරන්නෙ රෑට.

අර ගෑනු ලමයි ටික යාලුකරගත්තත් කියමුකො. ටාන්ස්පෝමරේටත් ගියාම කියමුකො. එතන ඉන්චාජ් ලා/කෝ ඇන්ටනි.. මට එක දවසක් ඔහොම ඉන්නකොට චූටි ආසාවක නිමිත්තක් පහල වුනා එළකිරි ටිකක් බොන්ඩ තිබුනනං හොඳයි කියල. පස්සෙ එතන හිටපු කෝපල් ඇන්ටනීටත් කියල ලීටර් එකහමාරේ ප්ලාස්ටික් බෝතල් දෙකකුත් කිහිල්ලෙ ගහගෙන ⁣කිරි දෙවීමෙි කියාංවිතයට මා එක උදේක පිටත්වුනා.
මෙතනට කිරි දොවන්ඩ ෆාරුක් අංකල් එන්නෙ උදේ හයට විතර. මාත් ගිහින් අදහස කිව්වම මෙයත් හරී සතුටින් කැමතිවුනා. ඒත් මට ඔින වැස්සියෙක්ගෙ හරි කමක්නෑ තං බුරුලු ටිකක් අතගාල කිරි දොවාගන්ඩ. අනික ඒ දවස්වල මටම කියලත් ඔිව අතපත ගාන්ඩ එකක් හිටියෙ නෑ. ඉතින් ඒ ආසාවත් එක්ක,
*අංකල් මාත් දොවන්ඩද
*හා.හා. යේකට කමහ්නෑ. වෙඩෙි කරගන්ඩ ශේර්. මාත් එයාටම කියලා මගේ යාලු කෑල්ලක් පොට් එකට අරගෙන  තං බුරුලු හෝදන වතුර බාල්දියත්, දොවල කිරිදාන බාල්දියත් අරගෙන ඉඳගත්තා අරුන්දැගෙ දෙපරහැන්ද ලඟින්ම බංකුවත් ලගට අරගෙනම. ෆාරුක් අංකල් කියාදුන්නු විදියට අරව ටිකත් හොඳට හෝදල එහෙම වැඩෙි පටන් ගත්තා. මයෙ අප්පේ ඒවැං අදින්න අදින්න ආසයි.අදින්න අදින්න ආසයි. මාත් හොඳට අතපත ගාල එහෙම "ප්රූස් ප්රූස්" සද්දෙන් බාල්දියෙන් බාගයක්ම දෙව්වා. ඒ විදියටම දෙන්න එක්ක කීප දෙනෙක්ගෙම දොවල ඉවරවුනාට පස්සෙ මට යන්න ඔින වුනා.
*ෆාරුක් අංකල්..මට යන්න ඔින.
*අප්පේ සේර්.. වෙෂ්ෂියෙක්ගෙ අරි කමහ් නේ මිරික්කාන්ඩ ත්යේනං නෙහ්?? හා හා..යන්ඩ මාත්තියා..

මට ඒකට කුලිය වශයෙන් කිරි ලිටර් තුනක් හම්බුනා. ඊලඟට ඔිකත් කිහිලි ගන්නගෙන පොයින්ට් එකට ඇවිත් මුට්ටියක් එහෙම හෝදල අරං ඒකට කිරිටික දාල ගැහුව හීටරේ. සෝට් ටැන් සුවීට් ඉක්මනින් කිරිටිකක් බොන්ඩ කියල හිතාගෙන. විනාඩි පහයි ගියෙ මයෙ අප්පේ පෙන බුබුලු දාගෙන ආපු මුලු කිරි හට්ටියම දුඹුරු පාට වුනා. ඒවල තිබුනු යොදය සම්පූර්ණයෙන්ම හීටරේට අල්ලල. මුලු කිරි හට්ටියම බැදුං රහයි. අපරාදෙ. පස්සෙ හට්ටිය දිහා විනාඩි පහක් විතර බලං ඉඳල අල්ලල විසිකලා.

ඔිකට කෝපල් ඇන්ටනී මට අනංමනං කිය කිය හිනාවෙවී ඉද්දි මට මල පැන්නා. පස්සෙ කිරි හට්ටියත් අල්ලල විසික්ක කරල එයා ලඟින් ගිහින් වාඩිවෙලා කයියකට අල්ලගත්තා. මෙයා හෙන ගායකය. පුන්සිරි,ජෝතිපාල,⁣බෙග් මාස්ටර් එහෙම තමා මෙයාගෙ සිහින ලෝකෙ හිටියෙ.ඒත් අනික් සිංදුත් නොකියනවම නෙමෙයි. කොයි වෙලාවෙ බලහං අරුන්දැලගෙ සිංදු කෑල්ලක් මුමුණ මුමුණ ලඟ තියෙන මොකේකට හරි තට්ටුවක් දාගත්තු ගමන් තමා ඉන්නෙ. එදත් එහෙමයි.  සිංදු කෑල්ලක් කියනව. මංදිහා බලනව. ආයෙ සිංදු කැල්ලක් කියනව සයිඩ් කන්නාඩියෙන් මා දිහා බලනව. ඒ සිංදුවලට  මගෙ එලකිරි දෙවීම සහ උනුකිරිම ගැනත් දාල තව නැති කෑලිත් දාල තමා මිනිහ මෙි කියන්නෙ. නිකන්මත් නෙමෙි. අපි හවසට විවෙික සුවයෙන් පසුවෙන්න හදල තිබුන සමර්හට් එකේ ලෑල්ලටත් තඩි බබ බබා.

මාත් මට ගහන කාඩ් අකා මකා වෙලා යන්න වගේ ලඟින්ම ඉඳගෙන එයාට පුංචි සපෝට් එකකුත් දුන්නා සිංදු ටික රසවත් වෙන්න කියල හිතාගෙන. ඒ එයා සිංදු කියන කොට මං රැප් කරලා.

*හොඳනං කලාට කම්නෑ...මානම් පියේ තරහා නෑ...හොඳනම් කලාට කම්නෑ...මානම් පියේ තරහා නෑ..රුචිරානනේ අහන්න... එක පාර මා මරන්න...
එතකොට මගේ...රැප් එක..ටී පනස්හයේ පලවෙනි පාඩමෙන්ම පටන් ගත්තා.
*චෙක් සේප්ටි සිලෙක්ටර ඔිපන්ද පූචහ්..
රිමූද මැගසින් ඉන්ටුද පූච....අ:
රපියොන් ගොං මෙිරි රපියන් ගොං හෙයි
සිත්තන පත්තන මයික්ක පොන සිතානෙමයි... කඳුරට රැජිනිය බ්‍රිතාන්නෙමයි..හේයි..කන්ගජුලේසන්ස් සිතානෙමයි.... සීග්‍රයේන් කල් බලාන් ලෙප් රයිට් ලෙප් රයිට්..
*පොඩි කාලේ මරඳ වැල්ලේ.. එයා ආයෙ පටන් ගන්නව..
ඔහොම ටික වෙලාවක් මගේ එකේක නානාප්පකාර රැප් සීන් මැද ගීත කිහිපයකුත් ගායනාකරල අවසානයේ...
*බලන්ඩ උඹ කියාපන් සිංදුවක්...දැං කෝපල් ඇන්ටනි මට ඇරයුමක් ගෙනාවා..
*අනේ මං කියන සිංදු.. මට බෑ..අනේ..
*හරි හරී බං. කියහං දන්න තාලෙන් එකක්. අනේ මට බෙිරෙන්නම බැරිවුනා..
අම්මට සිරි කියන්නෙ මගෙ ආදරණීය නානාප්පකාර යාලුවනේ.. මට ගණදෙවි නුවණ පහල වෙන්නෙ කිය කිය නෙමෙිනෙ. ඒ අදහසක් මග එනවනං මගේ මොලේ දකුනු පැත්ත නිකන් ලාවට හීනියට වගේ හිරිවැටීමක් සිද්දවෙනව. ඉතින් මෙි වෙලාවෙත් මට ඔිකම උනානෙ... බෙිරෙන්නම බැරි තැන මාත් එකක් පටන්ගත්තා..හැබැයි රබර් ඇහෙන් එයා දිහාම බලාගෙන ලඟ තිබුනු අවියේ මැගසින් එකටත් තට්ටුවක් දාන ගමන්ම.......

*සුවඳයි මුවෙි මල්පැනීඊඊඊ
නෙතගින් හැලේ නිල්මිනීඊඊඊ
මා ජීවිතේ පනවැනීඊඊඊඊ
ඇරපන් &@%$කේ ඇන්ටනී...ඊඊඊඊඊ
ඇරපන්.......පු&@%$ ඇන්...

කියල සම්පූර්ණ කරන්න උන්නෑ..හත්තිකේ කියන්නෙ... ඒක ඇහිච්චි ගමන් කෝපල් ඇන්ටනී අර ලෑල්ල උඩ පැත්ත දාගෙන තට්ටු දද දදා හිටපු අවියෙ මැගසින් එක ගලෝල ගත්තෙ විදුලි වෙිගෙන්. ඊලඟ තප්පරේ මං සෙනිකව බංකු ලෑල්ලත් පෙරලගෙන පැනල දුවන්න හදද්දිම "ඔහිටුප් පරයා" කියාගෙන පැන්න පාර මගේ අතක් අහුවෙලා ඇදල අල්ලගෙන ...
ආයෙ කියපං ඒ සිංදුව..
බෑ.කෝපල් ගහනවනෙ.
නෑ ගහන්නැ කියපං..
සුවඳයි මුවෙි බල් පැනී
නෙතගින් හැලේ නිල්මිනී
මා ජීවිතේ පන වැනී
නාඬන් දුවෙි නිල්මිනී

අපරාදෙ කියන්ඩ බෑ, මං කිව්ව ඒ සිංදුව එයා කිය කිය
ඔලු වට එකයි....
කොන්ද මැද්දට දෙකයි..
ආයෙ ඔලුවට එකයි..
කොන්ද මැද්දට දෙකයි. එදා විතරයි මං අහුවෙලා ගුටි කාපු එකම දවස..පස්සෙ මං ඔලුව අතගාල බලද්දි මැංගුස්ටින් සයිස් ගෙඩි වල්ලයි ඔලුව මැද.

මා ජීවිතේ පනවැනී
දුන්නා දෙකක් ඇන්ටනී

අයියෝ එළකිරි

රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි
2020.07.12