පැතුම

සිරි නැලවිල්ල නම් හිතටම වැදේ               මය
නිතරම ඇසුනේ විහඟුන් ගී නදේ                මය
ගොම මැටි පොලවෙ සුව සහනය සැදේ     මය
කටු මැටි ගෙපැලෙ විමනක සිරි විඳේ         මය

පොල්    මණ්ඩියේ දඟකල සෙල්ලම්      කාලේ
වෙල්     ඉපනැල්ලෙ දුව පැන ඇවිදපු      තාලේ
ඇල්       හේනේ හැදෙන අල බතලෙට    ආලේ
මල්        පිපුනා හිතේ මගෙ සුන්දර         බාලේ

කුඹුරෙන් හමා එන සීතල සුලං                රැලේ
පහසට නතුව නෙත නිදිසුව ලබන        වෙලේ
දුර ඈතකින් සීපද හඬ නැගෙන               කලේ
මොන හිතකින්ද ඒ මිහිරිය ඉවත            හලේ

කැකුලට පින ලැබුනවිට විකසිත         වෙන්න
කුසුමට ඉඩ ලැබෙි සුවඳක් විහි                දන්න
සුවිසල් පොලව මත දෙපයින් හිට          ගන්න
සමහර විටදි වෙයි ගෙපැලට සමු          දෙන්න

ගැමි සුවඳට වහල් වුන හිත රිදුම                දිදී
ඉටිමල් පුදා නමදිමි බුදු මැදුර                      වැදී
ලැබුනොත් පියාපත් ඔිනම මොහොත       කදී
දෙවරක් නොසිට පියඹන්නට සිටිමි           රැඳී

පීදෙන දුකට හීනයි අද ලබපු                   පිනේ
වෙිසෙන හිතට සතුටක් නැත කිසිම     තැනේ
ජීවන ගඟුලෙ සුලි කැරකෙන විටදි         අනේ
මීතොටමුල්ලෙ කුණු කන්දෙහි සුවය   ගෙනේ


රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි
2020.07.04