වැලිකන්දේ අවුරුදු උත්සවෙි

ඒ අපේ අවුරුදු උත්සවයක් පැවැත්වුනු දවසක්. ස්ථානය 231 බසේමු.වැලිකන්ද

ඒ දවස්වල සාමාන්‍යයෙන් සෙබලෙකුට අවුරුද්දකට වගේම අනෙකුත් වැදගත් අවස්ථාවලටත් බොහෝ දුරට තමන්ගෙ පවුලේ සාමාජිකයන් සමග එකට ඉන්න ලැබෙන අවස්ථා බොහොම අඩුයි. ඒ දවස්වල තිබුනු ත්‍රස්තවාදි ක්‍රියාකාරකම් අනුව ඒක හමුදාවෙ කොයි කාටත් පොදුවුනු කාරණාවක්. මම වගකීමෙන්ම ඒක කියන්නෙ, අපේ තාත්තා අන්ත්‍රාවෙලා ගෙදරටත් ගෙනත් දවසකුත් ගියාට පස්සෙ තමා මට මළගෙදරට එන්න පුලුවන්වුනේ. ඒවගේ වටපිටාවක් තමා ඉස්සර හමුදාවෙ තිබුනෙ.

ඉතින් ඒ වගේම කාලෙක තමා මෙි අවුරුදු උත්සවයත් පැවැත්වුනේ. සෙබළුන්ගේ චිත්ත ධෛර්යය නගා සිටුවීමට මෙි වගේ උත්සව ඒ ඒ කාලයන්වල හැම කඳවුරකම පැවැත්වෙනව. ඒ වගේම අපේ කඳවුරෙත් පැවැත්වුනා. අප්‍රේල් දා හතර වැනිදා උදේ අටට තමා ආරම්භ කරන්න සැලසුම් කරල තිබුනෙ.  දුවන තරඟයි හිනාවෙන තරඟයි ජොලි තරඟයි මෙලෝ රහක් නැති තරඟයි අර තරඟයි මෙි තරඟයි ඔක්කොම කලවමෙි පැවැත්වුනේ මෙි අවුරුදු කීඩා භූමිය තනිකර ජිල්බෝල හොද්දක් වගේ කිසිම ආතල් එකක් නැතුව. කොටින්ම කිව්වොත් මෙලෝම රහක් නැතුව.

මාත් හිමීට හිමීට කිට්ටු කරල බැලුවා මෙි අවුරුදු උත්සවෙි වෙන්නෙ මොකද්ද කියල. නිවෙිදක වැඩෙි කරපු කෝප්‍රල් සුභසිංහ යටිගිරියෙන් කෑ ගහල කියනවා වරෙව්!වරෙව්!! අවුරුදු උත්සවෙිට වරෙව්!!! කියල.  ආයෙ කොහෝ! කොහෝ!! කියලත් කෑ ගහනව.මොකද කෝපල් සුභසිංහට කියන්නෙ "කොහා" කියල.
 මෙිකට එකා දෙන්නා තම තමන් ඉන්න බිලට් වල බිත්ති වලට  ගහල තියෙන තහඩු කොනක්  උස්සලයි ඒ තහඩුවෙි හිල්වලට තනි ඇහැක් තියලයි පිටිය දිහා බලන් ඉන්නෙ අර බිලට් එකේ උන් ගියොත් මාත් යනව කියන්නැහෙ.

මං මෙි වෙලාවෙ හිටියෙ කැන්ටිමෙි හත යූපී පැණි බීම කුප්පියක් තොල ගග ගගා . හක්කෙ විටකුත් නොතිබුනාම නෙමෙි. ඒක දිවෙන් එක හක්කකට ඇදල දාල අනික් හක්ක පැත්තෙන් දියර වර්ග පානය කිරීමටත් ඔය සුලු සුලු හැපුම් වර්ගත් ගිලල මට අවුරුදු විස්සක හොඳ පලපුරුද්දක් තියෙනවා.
කොහොම හරි මෙි වෙද්දි විසි තිස් දෙනෙක් පමණ  ආරම්භයේ තියෙන පොඩි පොඩි වැඩවලට උදව්වෙන්න ග්‍රවුන්ඩ් එකට  ඇවිත් හිටි⁣යා. මාත් ඔිකට අහුවෙයි කියල හිතල තමා මෙි කැන්ටිමෙි හැංගිල වගේ ඉන්නෙ.

 කොහොමහරි නවයට විතර මෙික පටන්ගත්තාම කියමුකෝ.
දැන් එක එක ඉසව් පටන් අරගෙන සංවිදායකයන් තම තමන්ගෙ පාඩුවෙි වැඩෙි කරගෙන යනව. හැබැයි කිසිම "කික්" එකක් නෑ. මටත් හිතුනා කික් එක නැති තැනට මගේ ගානෙ "පොඩි කික්" එකක් දීල  සුපුරුදු ආතල් ගොඩට තව ආතල් එකක් එකතු කර ගන්න.
 මොලේ ඉරිතලනකං කල්ප⁣නා කලේ මොකද්ද අද නටන ජෝගිය කියලා.  එක පාරටම අදහසක් ආවා. ඒ අදහස කියාත්මක කරන්නනං ලොකු වැඩ කොටසක් කරන්නත් සිද්දවෙනව. හිත හිතා හිටියෙ නෑ. මටත් විදුලි කොටනව වගේ එක පාරටම පහල වෙන අදහස් තමා හැමදාටම හරිගියෙ. එසැනින් ගත්තා කැන්ටිමෙන් ජෙල් පැකට් පහක්. අරගෙන ගියා අපේ වාහන අංගනේට. එතනින් ගත්තා මජං ගෑවුනාම අත පිහින්න තියල තිබුන ටී ෂර්ට් එක. ඒක කලුපාට ඉරුනු චාටර් කොල්ලෝ ටීෂර්ට් එකක්.චාටර් කොල්ලෝ කියන්නෙ  ඒකාලෙ ජනප්‍රිය CK ටීෂර්ට් එකක්.
ආයෙ එතනම වැලක තිබුනු පරන පහේ මජං ටිකක් ගෑවිච්චි යුනිපෝම් කලිසමකුත් අරං ගියා ඊලඟට මෙස් එකට. මෙස් එකෙන් හාල් උරයක් අරන් ඒකත් ලිපේ අඟුරු අලුගොඩෙි කලුපාට වෙනකං අතුල්ලල අතුල්ලල ,අඟුරු කෑලි කිලෝ එකක් විතරත් අරං ආව බිලට් එකට. බිලට් එකේ කව්රුත්ම හිටියෙ නෑ. මං එම්ටී එකෙන් ගත්තු කලිසමෙි එක කකුලක් දනිස්ස ගාවින් කපල සිප් එකට යටින් චුට්ටක් පැලුව. අනික් කකුල තැනින් තැන කලාවකට ඉරුව. එහෙම තව අඩු පාඩු කල්පනා කර කර ඉන්නකොට ආව මරුම මරු අදහසක්. මෙිකෙ ඉන්නවා මාත් එක්ක වාලච්චෙිනෙදි ෆිට් වෙච්චි   ලාකෝ මල් කාන්ති. මගෙ හෙන ප්‍රෙඩා.  කතාකරන්නෙත් මචං කියල. කට ඇරියොත් කුනු හරපමයි කියන්නෙ. අපි මොන වල්ද හලෝ. ආන් වල් නං වල්.ඒකිගෙ ඇඟ හැමතැනම ,හැම මවිල් ගහක්ම  වල්. වල් කිව්වට වචන විතරයි. කුපාඩිකම නෑ.  වල් කියන්නෙ කුනු හරප කියන හිංද.
මං ගත්තා බිලට් එකේ ඉදන්ම ඒකි ඉන්න බිලට් එකට කෝල් එකක්.
*ගුට් මෝනීන් විමෙස්කෝ බිලට් සර්.
*ලා/කෝ ආරච්චි. කෝ  මල් ඉන්නවද.
*මල් හිටියා. දැන් ග්‍රවුන්ඩ් එකට ගියා ඇති කෝප්‍රල්.
*මචී.ලොකු උදව්වක් කරාංකො මයෙ අම්මා.
*මොකද්ද කෝපල්
*ඔතනින් පොඩ්ඩක් ඔලුව දාල පේන්න ඉන්නවද බලල හූවක් කියල ලයින් එකට දියංකො බං. හදිසියක්.
එවුන්දැලාගෙ බිලට් එකට එහා පැත්තෙ තමා ග්‍රව්න්ඩ් එක තියෙන්නෙ. ඒකිත් හෑන් සෙට් එක තියල ගියා. විනාඩි පහක් විතර යනකොට මෙිකි ලයින් එකට ආව.
*අඩෝ..ඇයි කියාං.
*මට පොඩි බඩුවක් ඔින බං.ඒක ඉල්ල ගන්න කතාකලේ  කියල මං මට ඔින කරන ඒව කිව්වා. ඒව සිරි සිරි මල්ලක දාල ඒකිම අරං ආව බිලට් එකට. මෙිකි ගැන මුලු සේනාංකෙම දන්නවා. හෙන කටර් එකක්. ඒ නිසා කව්රුත් වැඩිය යන්නෑ. හැබැයි මටනං පන ඇරලා. ඒකි මට හෙන කැමතියි. ඒ මගේ වැඩ හිංදයි කට හිංදයි.(පස්සෙ කාලෙක සාජන් මෙිජර් නිලයෙන් අපි දෙන්නම එකම කඳවුරේ ආයෙත් රාජකාරිත් කලා. මෙිව කිය කිය අපි ඉල ඇදෙනකං හිනා වෙනවා  ඒ දවස්වල)

එතකොටම බිලට් එකට ආවා  අපේ සෙක්ෂන් එකේ "බෙල්ලා" තමන්ගෙ රාජකාරියෙන් ඔිෆ් වෙලා අවුරුදු උත්සවෙි බලන්න යන්නත් එක්කලම. පොරවත් මං මගේ සහායකයා හැටියට පත්කර ගත්තා.
*මාව ලෑස්තිකරපල්ලාකො බං. කව්රුත් එන්න ඉස්සෙල්ලා. මං දෙන්නගෙන්ම උදව් ඉල්ලුවා
*හිටාං හිටාං..තොපිට ගෑනුකං කරන්නත් ඔින ආමි එකේම අපිනේ.
*අනේ හුක් කටවාගෙන කරනවනං කරාං.නැත්තං පලයන් යන්ඩ. මට පුලුවන් ලෑස්තිවෙන්න.තොට ගෑනිට කරන දේ කරනවනං ගෝනි පහක්වත් ඔින බං.
*මං කිව්ව කියල හිතාගං. තොට මතකද මට අහවල්දේ කරගන්න කියල වාලච්චෙිනෙදි ගෝනියක් එවපු එක. ඒකෙ රිටන් එක තාම තියෙනව හරිය..(එවුන්දැත් එක්ක මං ⁣වාලච්චෙිනෙ ඉන්නකාලෙ පොඩි ඇරියස් එකකුත් තිබුනා. ඒ ඔිකි අසනීපවෙලා ඉන්නව කියල දැනගෙන ගෝනියක් යවල😂😂)
හිටපං ඉතින්.මං බෑ කිවිවෙ නෑනෙ.

මං යටට ශෝටක් ,ඊලඟට තව ඉරුනු කලිසමක්, ඊලඟට කපල හදපු කලිසම ඇඳගත්තා. කලුම කලුපාට වෙච්චි මජං පිරිච්චි ඉරිච්චි ටී ෂර්ට් එකත් ඇඳගත්තා.

ජෙල් පැකට් ටික කඩල ඔලුවෙ ගාලා කොන්ඩෙ ඉත්තෑකුරු වගේ හැදුවෙ බෙල්ලා.
හාල් උරේට අවශ්‍ය කලමනා ටිකත් දාල හදල දුන්නෙ මල්.
ඊලඟට අඟුරු ටික කුඩු කරලා සපත්තු පොලිෂ් එක්කයි බුදු මැදුරෙ පාන පත්තු කරන්න ගෙනාපු පොල්තෙල් වලිනුයි චුට්ටකුත් දාල කලවම් කරලා මූනෙයි ඇඟ පේන පේන හැමතැනමයි කලිසමෙයි ටීෂර්ට් එකෙයි හොඳට උලාගත්තා. අවසානෙට එක කකුලකට මගේ සෙරෙප්පුවකුයි අල්ලපු ඇඳේ එකාගෙ සන්ස්පෙයාර් එකකුයි කකුල් මාරු කරල දා ගත්තා. උගේ ඇඳේම නෙට් බඳින්න ගැට ගහල තිබුනු පොල්ලකුත් ගලෝ ගත්තා.

*ෂා.මරු බං. තෝව මෙලෝ යකෙකුට අඳුරගන්න බෑ. මල්  එහෙම කීවෙ ඉතුරුවෙච්චි අඟරුටිකෙන් මගේ තව තිබුනු අඩුපාඩු ටික හදන ගමන්. 
*දැං උඹ පලයන්. කව්රු හරි දකී. හැබැයි කිසිම කෙනෙකුට කියන්න එපා මෙි එන්නෙ මං කියල හොඳේ. අඩුගානෙ කෙල්ලෙකුටවත්. හා දැන් පලයන් මට කියල මුකුත් කොරව ගන්නැතව.
*අඩෝ.තෝ හු&@%$ත වැඩෙි කරගන්නකං විතරයි නේ මාව ඔින වුනේ.බලපිය ඒක කිව්ව කැත.
*වැඩෙි කරගත්තට පස්සෙ ආයෙ මොකටද බං.
ඒකිත් ගියා.
ඉතුරුටික කරල දුන්නෙ බෙල්ලා නොහොත් චන්ද්‍රසේන.
 මාත් වැඩෙි ඉවරවෙලා කන්නාඩිය ඉස්සරහට ගිහින් හැඩ බැලුවා. අම්මප කියහල්ලකො. තනිකර පිටසක්වල ජීවියෙක්නෙ මෙි ඉන්නෙ. මටවත් මාව අඳුරගන්න බෑ.
අන්තිමෙිට තවත් ටික වෙලාවක් බිලට් එකේ ඉඳල  කකුල් පිහදාන්න තිබ්බ දුඹුරුපාට වෙච්චි ටවල් එකකුත් ජටාව වගේ බැඳගෙන කවරෙත් කරේ එල්ලගෙන එකෙකුගේවත් ඇ⁣හැක නොගැටී කම්බි වැට අයින දිගේ  ටවුන් එකේ අන්තයෙන් ග්‍රවුන්ඩ් එකට බැස්සා. ඒ බහිද්දි මං දැක්කා කොල දියවෙච්චි නූල් පොටකුත් එක්ක සැකිල්ල විතරක් තියෙන පරන සරුංගල් කෑල්ලකුත් ගහක පාත අත්තක පැටලිලා තියෙනව.
ඔිකත් ගලෝගත්තා.
මං බෙල්ලාට කරන්න විශේෂ වැඩ කොටසක් පැවරුවා. පොරත් සතුටෙන් ඒවට කැමතිවුනා.

දැං  හිමීට හිමීට නැවති නැවති වට පිට බල බල එනවා. අඟුරුයි සපත්තු පොලිෂුයි පොල්තෙලුයි නිසා දාඩිය දැම්මත් අවුලක් නෑ.

පැය බාගෙයක් විතර යනකොට උත්සවෙි කිට්ටුවට ආව. හැබැයි ටිකක් දුර තියල. ග්‍රවුන්ඩ් එකේ තරඟවලටයි අරවටයි මෙිවටයි යනවුන් මං කිට්ටුවෙන්වත් යන්නෑ. බය හිතිලද දන්නෙත් නෑනෙ. එදා බෑන්ඩ් එකකුත් ගහනවා ග්‍රවුන්ඩ් එකේ.  ඒකෙන් තමා මියුසික් ඒම දෙන්නෙ. නිවෙිදකය ස්ටේජ් එක උඩ ඉඳන් උගේ වැඩෙි කරනවා. මෙි වෙද්දිනං සීයක් එකසිය පනහක් විතර ග්‍රවුන්ඩ් එකේ පිරිල හිටියෙ.
මාත් හෙවනක් අල්ලල කම්බිකනුවකට හේත්තුවෙලා උරෙත් බිමින් තියල උස්සවෙි දිහා බලං හිටියා. හැබැයි හෙල්ලෙන්නෙවත් නෑ. ආයෙ ටිකක් කිට්ටු කලා. ඒත් පෙරසේමයි. මං අහලින් පහලින් එකෙක් යන්නෑ.
දැං වෙලාව ඇති එකොලහට එකොලහමාරට විතර විතර.නිලධාරීනුත් ග්‍රවුන්ඩ් එකේ.
එකපාරටම සීසීඑම්පී පොරක් ඇවිත් මාව එලෝගන්න හැදුව. මාව අඳුරගනී කියල බයට ටිකක් දුරට ගියාට අනික් පැත්තෙන් ආයෙ ආව. ඒ ඇවිත් බලාගෙන ඉන්නකොට කුනුහරපෙකුත් කියාගෙන ආයෙ සීසීඑම්පී පොරක් ආව. ආයෙ මාව එලෙව්වා. උන්දැගෙනුත් බෙිරිලා මං කොහොමහරි ග්‍රවුන්ඩ් එකේ ටැග්ගැහුනා. මගේ ප්ලෑන හරි. ඒ කියන්නෙ එකෙක් මාව අඳුරන්නෑ.

මං පැවිලියන් එකගාව බිත්තියකට හේත්තු වෙලා ආයෙ බලං හිටියා.
දැන් මම තනිකර පිස්සෙක්. පිස්සෙක් කිව්වට අර පාරවල්වල ඉන්නෙ එක එක එව්ව අහුල අහුල ඇති වැඩකුත් නැතුව පැයට කිලෝමීටර් පනහෙ හැටෙි වෙිගෙන් ඇවිදගෙන යන ඩීප්‍රෙසන් හැදිච්චි පොරවල්. ආං ඒ එකෙක්  දැං.

මං ආයෙ ග්‍රවුන්ඩ් එක මැදට ආව ඇවිත් බිමින් ඉඳගත්තා. දෙතුන් දෙනෙක් ඇවිත් මාව එලවන්න හැදුවා.මං ගියේ නෑ. මං එතකොට කලේ ග්‍රව්න්ඩ් එකේ තිබ්බ කඩදාසි කෑලි ටිං බෙලෙක්ක රෙදිකෑලි අහුල අහුල කවරෙ පුරෝ ගන්න එකයි ගල් කෑලි ටිකක් අහුලගෙන වියත් දාන සෙල්ලම කරන එකයි. වියත් දානව කියන්නෙ ගල් කැටයක් ටිකක් දුරට විසි කරල ඒකට තව ගල් කැටයක් අතින් වියතක් හිටින්න දාන එක. ජිල් ගහනව වගේ.

මාව එලවන්න කව්රුහරි එනකොටම  ඔය වැඩෙි පටන් ගන්නවා. ඔතන හිටියා ආර්පී කෝප්‍රල් කෙනෙක්.වැඩිය අඳුරන්නෑ. මං මෙි කඳවුරට ඇවිත් මාසයක් විතර වෙන්නෙ. පොරගෙන් බෙිරෙන්නම බැරිවුනා.
මං තඩි ගලක් අරගෙන පොරට දමල ගැහුවා. පොර ඒකෙන් බෙිරිලා  ගිහින් ආයෙ තව දෙතුන් දෙනෙක් එක්ක ආව. ඇවිත් පලයන් පලයන්  කියනකොට  "පුංඩෙි ආමි.පුංඩෙ ආමි"..කිය කිය බනිනව. කිට්ටුවට එන්න ආවොත් ගල් උලුක් කරනවා. පස්සෙ බැරිම තැන උංදැලා ගියා.
ඔික දැක්කා ඔෆිසර් කෙනෙක්. එයා කාට හරි මාව පෙන්න පෙන්න මොනාහරි කියනව.
 අම්මට සිරි කියාල්ලකො. ටිකක් වෙලා යනකොට මට තඩි කෑම පාර්සලේකුයි වතුර බෝතලේකුයි ගෙනත් දුන්නා කියහල්ලකො. ඒ ගෙනාවෙත් මාව එලවන්න ආපු ආර්පී. මගේ අතේ ගලක් තිබුනෙ. මංදන්නව මෙි එන්නෙ කෑම එකක් දෙන්න කියල. ඒත් මට පිස්සුනේ.
පොරත් බයෙන් බයෙන් කිට්ටුවට ආවෙ. ඒත් කිට්ටුවෙන්න හදනකොට  ගලෙන් ගහන්න හදනවා. පොර දුවන්න හදනව. ආයෙ මං ගහන්න හදනව.පොර දුවන්න හදනව.
පස්සෙ බැරිම තැන කෑම එක බිමින් තියල ඔන්නං ඇවිත් අරං කාපිය කිව්වා. මාත් හෙන ගෙම්බර් සහ රෙස්පට් ලෙවල් එකෙන් පල් හිනාවකුත් දාල ගිහින් කෑම එක අරං අතේ තිබ්බ පොල්ලත් උලුක් කරගෙන ගහන්න වගේ මීටර් විස්සක් විතර පස්සෙන් එලෙව්වා. පොරලා ආවට වඩා වෙිගෙන් දුවං ගියා.  පස්සෙ  කෑම එකයි වතුර බෝතලෙයි මල්ලට ඔබා ගත්තා. 
ආයෙ ඔහොම්මම ටික වෙලාවක් ඉඳල ,  තව ටිකක් කිට්ටුකරල අර දූවිලි ගොඩෙි හෙවනක බිම තනකොලේ කෑම එක දිගෑරගත්තා.ඒත් කන්ඩ බෑ.මං අල්ලත් කලුපාට කරගෙනනෙ හිටියෙ. ඇස්දෙක පවා පාට කරල හිටියෙ. මං කන්න හදනව දැකල කීපදෙනෙක් මට කිට්ටු කලා.
*මෙික කන්ඩෝන්නං මට හැන්දක් ඔින. අපි ගෑරුප්පුවෙන් කන මිනිස්සු අයිසෙ.
*අප්පට කෙලින්ඩ යකෝ මූ බලහල්ලකො.
ඒ ආපුවුන් කියෝ කියෝ යන්න ගියා.
මං ආයෙ කතාකරල හැන්දක් ඉල්ලුවා. ඒත් ලැබෙන පාටක් නෑ. මං ඔික කනවා,ඒත් අතේ සපත්තු පොලිෂ් නිසා කන්න බෑ.

පස්සෙ බිම තියලම කෑම එක  දිගෑරගත්ත නිසා හුලඟත් එක්ක දූවිලි පාරක් ඇවිත් කෑම එකටත් වැටුනා.දැං  දූවිලි එකයි ඒකෙ. ඒ කිව්වෙ කෑම එකේ. මං ඒකට කට්ටියටම පේන්න තව වැලි ටිකක් දාගත්තා..දාල හොඳට ඇනුව. අනල  කනවිදියට අඟවල
*ඒකෙ වැලි කන්ඩ බෑ අයිසෙ. කියනව විසික්කරනව. ආයෙ කටක් ගන්නව ඒකෙ වැලි කන්න බෑ අයිසෙ..කියනව විසික්කරනව. කෑම එක ඉවරවෙනකංම ඔික කලා.
මෙික දකින දකින එකා ටික ටික මට කිට්ටු කරනව. මං කිට්ටුවෙන්න දෙන්නෑ..ගල් ගහනව. නැත්තං පොල්ල අරං පස්සෙන් පන්නනව. ඒ වෙලාවෙ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ හිටියෙ  ⁣G 11  SO11 MTO G111  යන මහත්තුරු සහ අපේ ඔිසී ලුතිතන් ධම්මික ද සිල්වා. ස්ටෙිජ් එකේ හිටියෙ බළසේනාධිපතිතුමා සහ එතුමාගෙ දුව,පුතා,මැඩම්.

මාත් ටිකක් වෙලා ගියාට පස්සෙ  ටික ටික කිට්ටුවට ඇවිත් හිමීට නටන්න පටන්ගත්තා. මියුසික් එකක් නෑ. ඒත් නටනව.  එහෙට්ට දුවනවා මෙහට්ට දුවනවා. නටනවා වගෙ උඩ පනිනවා. මෙිකට කට්ටියටම චූන්වුනා. කීප දෙනෙක් මට කිට්ටුකලා. පස්සෙ තමා දැනගත්තෙ ඒ 1⁣ ක්ෂේත්‍ර  ඉංජිනේරු බළකායෙ 11 බළඝණයෙ සෙබළු කියල. අපේ ඔිසීත් කට කන්දෙක ගාවට එනකං හිනාවීගෙන බලාගෙන ඉන්නවා. මං නටනව.උංදැලා හිනාවෙනව. උන්දැලා හිනාවෙන වෙන ගානට මං චූන් වෙනව. බයවෙන්න දේකුත් නෑ.ඔිසීත් ඉන්නවනෙ මොනාහරි උනොත් "මෙි ආරච්චිනෙ යකෝ" කියන්න. (එයාත් මාව වැඩිය අඳුරන්නෑ.ඒ එතනට යද්දි හිටපු සිග්නල් ඔිසී. මං ඔතනට ගියේ අතරමැදි කඳවුරේ තාවකාලික ගුවන්විදුලි යන්ත්‍ර ක්‍රියාකරුවෙක් විදියට) 

දැං තරඟ පැත්තක. බෑන්ඩ් එකත් චූන් වෙලා පාස් නම්බරයක් දුන්නා විනාඩි දහයක විතර.ඒකටත් නැටුවා. නට නට මං චන්ද්‍රසේනට ඉන්න කියල තිබුනු තැනට  ගිහින් කාටවත් පේන්නැතිවෙන්න ආයෙත් අඩුපාඩු හදාගෙන කැමාෆ්ලාජ් වුනා. ආයෙ ටිකකින් ග්‍රවුන්ඩ් එකේ.  දැං නටනව. ග්‍රවුන්ඩ් එකේ එහෙට්ට මෙහෙට්ට දුවනව. උඩ පනිනව,හූ කියනව. හයියෙන් හිනාවෙනව. විසිල් ගහනව. එකම සංදර්ශනයයි එතන.  කෑම ටයිම් එකට තමා ආතල්ම ආතල් එක දුන්නෙ. ඒ ආතල් එකනං රැස් විහිදෙන්ඩම දුන්නා. බලසේනාධිපති,මැඩම් සහ දැරුවො දෙන්නා "හක,හක" ගාල හිනාවෙනව. බ්‍රිගේඩ් කමාන්ඩරුත් එසේ මෙසේ කෙනෙක් නෙමෙයි. හෙන සැරයි.

ඊලඟට මගේ ප්ලෑන අනුව බෙල්ලා මගේ උරේ පොරගෙ වගේ අරගෙන කරේ තියාගෙන නටනව. කෙල්ලො කොල්ලො කාලතුවක්කු අනුකණ්ඩ භාර නිළධාරි,තවත් නිලධාරි දෙන්නෙක් කට්ටියම මට කිට්ටු වුනා. මං නටන ගමන් බෙල්ලගෙන් කවරේ ඇදල අරන්  ඒකෙ තිබ්බ වතුර එක බීගෙන බීගෙන ගියා.  ඒ අස්සෙ බෙල්ලා ආයෙ මගේ මල්ල අරගෙන  ඒක අදිනව. සැරින් සැරේ එකින් එක අරං එලියට අරං කට්ටියට පෙන්න පෙන්න විසික් කරනව. ඒවටත් කට්ටිය හිනාවෙනව. ඉස්සෙලම ආවෙ මල්ගෙ පරන සායක්. ඒක දම් පාටයි. ආයෙ පරන සායක්,ඒක සුදු පාටයි. පස්සෙ හැට්ටෙයක්, ඊලඟට අපේ වැ⁣ලකින් උස්සපු අඩිය හිල්වෙච්චි අටෙි ඉලක්කම වගේ ගලෝපු ජොකෙක්.
අටෙි ඉලක්කම කියන්නෙ අපේ වුන් ඔිව ගලවන්නෙ දාරෙට අත තියල රෝල් කරලනෙ. වලලු කර ගාවට එනකොට ඔික අටෙි ඉලක්කම වගේ. ඒක එහෙම්මම ගලවල කකුලෙ මාපට ඇඟිල්ලට අරං වටයකුත් කරකවල තමා ඇඳ උඩට විසික් කරන්නෙ. මාත් ඒක එහෙම්මම ඔබාගෙන ආව. මුං ටික හයියෙන් හිනාවෙවී ගෑනු ඇඳුම් ටික ඇදල ඇදල ඊලඟට ගත්තෙ අලුත් ඊවා එකක්. ඒක අලුත් එකක් වුනාට අරුන්දැලා ඇල්ලුවෙ ඇඟිලි දෙකෙන්. ඒකත් අරං ඈතටම විසිකලා.  ඊටපස්සෙ මල් පොලෙන් ගෙනත් තිබුනු රුපියල් විස්සෙ අලුත් ජංගියක්. ඔිව දිහා මං තාමත් තනි ඇහෙන් බලාගෙන නටනව.  අන්තිමටම ගත්තෙ මල්කාන්තියගෙ පරන බෙසියර් එකක්. ඒක මං එක පාරටම බෙල්ලගෙන්  උදුරගත්තා. උදුරගෙන උස්සගෙන ඔලුව වටෙි කරක කරක නටන කොට දුන්නා ඔිඩියන්ස් එකෙන් හූ පාරක් දෙවනත් වෙන්න. නැටුවෙත් සෙස්සි එකක්.  කෙල්ලො බඩවල් අල්ලං හිනාවෙනව. කොල්ලො හූ තියල හිනාවෙනව. එදානං  මුලු ග්‍රවුන්ඩ් එකම හිනැස්සුවා.සුපිරිම ආතල් එකක් දුන්නා.  ඔය අස්සෙ ඉරුන සරුංගලේ උඩ යවාගන්නත් මං මාර ගේමක් දුන්නෙ. ඒත් උඩ ගියේම නෑ. මං අහට්ට උස්සං දුවනවා මෙහට්ට උස්සං දුවනවා. ඒත් ඒක නෙමෙි උඩ ගියේ. පස්සෙ ඇඳන් හිටපු ටී ෂර්ට් එක ගැලෙව්වා. කලිසමකුත් ගැලෙව්වා. එතකොටත් හූ පාරක්. ආයෙ ටිකකින් බල්ටි දෙකක් ගහල ඒ කලිසමත් ගැලෙව්වා. ඒකත් කරකෝ කරකෝ නැටුවා. දැං ශෝට පිටින්. බ්‍රෙික් ඩාන්ස් උඩරට නැටුම් පහත රට නැටුම් රොබෝඩාන්ස් වඩිගපටුන වන්නම් දහඅටමත් කලවම් කරල අමුතුම තාලෙ එකකුත් නැටුවා. නටල නටල ඉවරවෙලා ශෝටත් ගලවන්න වගේ හැදුවා. ඒකට ආව කං බීරිවෙන්න හූ පාරක්. ඊට පස්සෙ ඒක ගලවන්නැතුව බිම ඉඳගත්තා. කව්රුත් කෑමට යන පාටකුත් නෑ. මං වටෙිමයි. මටත් මහන්සියි. බ්‍රිගේඩ් කමාන්ඩගෙ ෆැමිලි එක නොහිටියනං මං ශෝටත් ගලවනව එතන. ආයෙ දෙකක් නෑ. ඒ කරල ජොකා පිටින් නටනව එහෙනං.
එතන හිටපු ආර්පී කෝප්‍රල්ට "පිස්සට පවුනෙ කෝපල්" කියල බෙල්ලා කෑම එකකුත් ගෙන්නල දුන්නා.
 ඒකත් අරං ජිම්එක ගාව ටැප් එකෙන් අත්දෙකත්  හෝදල  හෙවනක බිම දාගෙනම ඔික කෑව.  කාල වතුරත් බීල ඔක්කෝටම පේන්න බෙල්ලගෙන් ඉල්ලගත්තු ගෝල්ලිප් එකකුත්  එතන ඉඳම්ම කට්ටියට පේන්නම  බිව්වා. ආයෙත් එතනම ටිකක් වෙලා විනාඩි විස්සක් පැය බාගයක් විතර නිදාගෙන ඉඳල කවරෙත් අරං ආයෙ ඉස්සරහට ආව. ඇවිත් ඊලඟ ප්ලෑන් එක අනුව බෙල්ල ගිහින් නිවෙිදකයට කිව්වා මං කව්ද  කියල. එකපාරටම බෆල් එකෙන් කියනවා ඇහුනා
*  ෆයිව් සිග්නල් ලාකෝ ආරච්චි කියල.
මාත් සීරුවට ඇවිත් අත ඉස්සුවා. ඒක දැක්ක මුලු ග්‍රවුන්ඩ් එකම තත්පර ගානකට නිහඬ වෙලා ගියා.
අම්මට සිරි උනා කියන්නේ අපේ ඔිසී ඒක ඇහිච්ච ගමන්  හිටගත්තා නෙමෙි හිට්ටවුනා. එයාට හිතෙන්න ඇති අලුතින් ආපු ගෝලයා "යකෝ මූ පිස්සෙක්නෙ"  කියල. අර නිලධාරින් ඔක්කොම මූනට මූන බලාගත්තා. අත්පුඩි ගගහ හිනාවෙන්නත් පටන් ගත්තා. බ්‍රිගේඩ් කමාන්ඩත් ෆැමිලි එකේ අයත් හිටගෙන අත්පුඩි ගග ගගහ හිනාවුනා. පස්සෙ විසිල් පාරවල් හූ පාරවල් අත්පුඩි පාරවල් මැද්දෙන් මාව ස්ටෙිජ් එකට ගෙන්නුවා. මාත් සෝට පිටින්ම නැග්ගා.
කෝප්‍රල් සුභ සිංහ
*ඔබ අදුනගන්න අමාරුයි අපි කාටත්.කොටින්ම මටත් බෑ.  කියන්න හඬනගල මෙි ඉන්න ඔක්කෝටම දැනගන්න ඔබ කව්ද කියල
*මං කසුන් ප්‍රභාත් රුවින් චාමර අචිර ඉරෝශන් යද්දෙහිආරච්චි නොහොත් හමුදාවෙනං  ලා/කෝ ආරච්චි. කව්රුත් කතාකරන්නෙ "චික්කා" කියල. අම්මා චූටි පුතා කිව්වට තාත්තනං කතාකරන්නෙම "ගොනා" කියල. ඒත් තාත්තගෙ "ගොනා" නමට තමා මං ආස.
එතකොට දෙන්නම එකයිනෙ.

ආයෙ හූ පාරක්.
*ඇත්තටම ඔබට ඇයි ඔහොම දෙයක් කරන්න හිතුනෙ.
*ජීවිතේනං ආතල් ආතල්නං ජීවිතේ. නැව ගිලුනොත් ගැට්ටෙත් බජව් දාල ගිලෙනකං වතුරෙත් බජව් දානව. ඒක තමා මගෙ ආදර්ශ පාඨය.
*ඔබට බය හිතුන්නැද්ද
*අර මක්කටැයි බය වෙන්නෙ. අපි සොල්දාදුවොනෙ.
*නෑ. මෙච්චර නිලධාරි මඩුල්ලක් ඉන්න ඉස්සරහ සහ බළසේනාධිපතිතුමාත් ඉස්සරහ ඔබ කරපු දේවල් ගැන.
*අනේ නෑ. ඒක අවුලක්නං එතුමන්ලම කියයිනෙ. වැඩිම උනොත් ආයෙ සිංහපුරනෙ. වැඩි ඈතක් නෙමෙිනෙ.
ඒකටනං බ්‍රිගේඩ් කමාන්ඩත් හිනාවුනා.

කට්ටියම කිව්වෙ විකට තරගෙට හිටියනං හරිනෙ කියල. ඒකට හිටියනං මෙච්චර ආතල් එකක් ගන්න බෑ ලොවෙත්. පස්සෙ ඒ අහන ඒවටත් උත්තර දීල ගලවල විසිකරපු ඇඳුම් අහුලගෙන ආයෙ ඇඳල පොටෝ එකකටත් පෙනී ඉඳල මං බිලට් එකට ගිහින් හොඳට නාල එහෙම ලෑස්තිවෙලා ආයෙ ග්‍රවුන්ඩ් එකට ආව. මාව අඳුරන්නැති සමහරු මං ඉන්න තැන මං ගැන කතාවෙනව. "කව්ද සිග්නල් කෝපල් කෙනෙක් ඇවිත් මාර ආතල් එකක්නෙ ඔියි දුන්නෙ" කියල. ආතල් ජීවිතේ අප්පා. එදා ඉඳන් මට මාර තැනක් තිබුනෙ ඒ කෑම්ප් එකේ. ඊට හරියටම මාස කීපයකට පස්සෙ මෙි කතාව එහෙම්මම "රණවිරුවා" සඟරාවෙ පළවෙලා තිබුනා පොටෝ එකත් එක්කම නිර්මාණයක් ආකාරයට  මං ලියපු එකක් විදියට.  ඒක ලියල තිබුනෙ ශ්‍රිලංකා යුධ හමුදා සේවා බළකායෙ කපිතන් කෙනෙක්. එවකට එහෙ හිටපු නිළධාරියෙක්.

"ජීවිතේනං ආතල්,ආතල්නං ජීවිතේ,නැව ගිලුනොත් ගැට්ටෙත් බජව් දාල ගිලෙනකං වතුරෙත් බජව් දානව. ඒක තමා මගෙ ආදර්ශ පාඨය"



රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි
2020.06.22