Sunday, May 24, 2020

රසනිගෙ බොඩි ගාඩ්

මඩකලපුවෙ තමා මෙි සීන් එකත් වෙන්නෙ. ඉස්සරල නැගෙනහිර ඉවර කරලම උතුරට යමුකො නේද.

මෙි මං රසනිට ට්‍රයි කරන දවස්. මෙි වෙද්දි මෙයාගෙ හොඳම යාලුවා යැයි කියාගත්තු නෝට් ටූ පයි ඒරියා එක ගම වෙච්චි ලොන්ත පෝල්  මහ අම්මන්ඩි කෙනෙක් රසනිගෙ සිකුරුටි විදියට වැඩකලා. එයාගෙ නම සුනේත්‍රා. පයිවට් සුනේත්‍රා. සැක්.ඒක හරියට ගොං පයින් ගහපු ලන්තෑරුමක් වගේ. ඒක මහ මොංගල් ඩෑල්ලෙකක් අයියො.. රෑ දොලහට විතර කලුයි. වැරදිලාවත් රෑක මගදි හම්බෙලා හිනාවුනොත් එහෙම අපිට මෝහිනී දිස්ටිය වැහිල වන්නං දහ අටමත් නටල මුලු හතත් පැනල තොයිලෙකුත් කරල බෝදි පූජත් දෙන්න වෙනව වැහිච්චි එකීව යවන්න.

 හැබැයි ඉතින් කලුවුනත් මුන්දැ ගාව අමුතුම ලල් එකකුත් නොකිබුනාම නෙමෙි. ගං දියක ගහං යන එකෙක් පිදුරුගහකත් එල්ලෙනවනෙ කියල  කතාවක් තියෙනවනෙ.  මෙි කටත් ට්‍රයි කරන අපේ දෙතුන් දෙනෙක් හිටියා😁😁😁.. සමාජෙන් කොන් වෙලා වගේ හිටපු මුන් ටිකත්  අර බුල්ටො පාටට හැරිච්ච අම්මන්ඩි අයිටම් එකට ඉස්පාසුවක් දුන්නෙම නෑ කියල ඒ දවස්වල දිවයින පත්තරේ කාටුන් වලටත් ගියා.
මට බකට් ඇද්දෙම මෙි ඉස්තිරී පරානෙමයි.
 මෙිකිත් එක්ක රසී ඩබල් දාල යද්දි මං කිට්ටු කරොත් එහෙම මයෙ අප්පුච්චියේ වටින කියන දේවල් ඉබෙිම නලලට එන්නෙ. ගස්සනව ගැස්සිල්ලක් හරියට බාගෙට ස්ටාට් වෙච්චි ලෑම් මාස්ටරයක් වගෙ. ආ නම්කී කිව්වම කඩනව කැඩිල්ලක් සට සට සට සට ගාල. කලු කුමාරය හරි කමන්නෑ මෙිකිට "නම්කී" කියනවනං.
එක දවසක් මෙි අම්මන්ඩිල දෙන්න ඒ කිව්වෙ අපේ උන්දැයි මෙවුන්දැයි දෙන්න කලපුව අයින දිගේ මැයිමල් ඉහිරුනු මල් මාවතේ උයන් සිරි නරඹමින් පාද චාරිකාවක් යන අතරෙ මාත්  බ්‍රෙික් නැති හුලං නැති මඩ්ගාඩ් නැති මගේ අජානේය ස්කූටරේ නැගී වෙිගයෙන් ඉස්සරහට එනවා.  සුනේත්‍රා අයිටම් එක මහපාර මැද ආවෙ. ඒකි දුරතියාම මං එනව දැකලත් ඒක සත පහකට ගනන් ගත්තෙ නෑ. මොකද මං අර හුචක්කුව ගාව සයිකලේ නවත්තයි කියල නිගමනේකට ඇවිත් ඉන්නැති.  මාත් හදිසියකට මෙි ඇරල යන්ඩ යන්නෙ. "අයින් වෙයාව් මෙිකෙ බ්‍රේක් නෑ" කියාගෙන තවත් වට දෙකක් පැටල් කරපු මං ඒ වෙලාවෙ හිතුවෙ මෙිකි අයින් වෙයි කියල. රසිනි දන්නව මහ සන්තෑසියක් අත ලඟයි ලඟයි වගේ කියල. අරකි නෙමෙි ගණන් ගත්තෙ. අර ලබ්බට කූර⁣ට ගැහුව වගේ පේන කිරල් කකුල් දෙක අස්සෙන් බයිසිකලේ ඉස්සරහ රෝදෙ යවල නවත්ත ගන්න කියල හිතුවත් ඒකිත් එක්ක ආපු  අනික් ඩෑල්ලෙක අමුතු එකක් හිංද  මං බොහොම අමාරුවෙන් පිටි පස්සෙ රෝදෙට බූට් එක දාපු දකුනු කකුල අල්ලල වන්ඩිය නවත්තගෙන
" මැරෙන්ඩ යනවද හුක්" කියල ඇහුව.
මෙිකි එක පාර කියාපි කටත් උල් කරල "ආ කව්ද දන්නෙ මැරෙන්ඩ යනවද? නැත්තන් රසනි හොයාගෙන යනවද" කියල.
මටත් ඉතින් කට නිකන් තියාගෙන ඉන්නම බැරි ගතිය නිසා" නෑ.මං මෙි සුනේත්‍රාගේ ගාත්‍රා දෙකේ මූත්‍රා පොල්ල යාත්‍රා කරවන්ඩනෙ යන්නෙ" කිව්ව.😁😁😁.
 මයෙ කිරි හපුච්චෙි ඒක කියපු ගමන් මෙිකි ආයෙ කඩපු කැඩිල්ලක්..කන් දෙකත් වෙන වෙනම හොල්ලල මැස්සො බීපු පපුවත් වමටයි දකුනටයි දෙපැත්තටම ගස්සන්න ගත්තා. හිතුව මදි මාව අල්ලගන්ඩ ඔිවට. හොඳ වෙලාවට රසිනි හිටියෙ.නැත්තං මෙි උන්දැ කඩපු කැඩිල්ලට තව පොඩ්ඩෙන් මගෙත් හැඟීම් ඇවිස්සිලා මල ගිනිවිජ්ජුම්බරයක් වෙලා ඇය මවක් වෙලා මා පියෙක් වෙලා සුරංගනා ලෝකෙක තනි වෙන්නත් බොහෝ දුරට  ඉඩ තිබ්බ එතන.

ඒ උනාට කිව්වෙනං ඉඳකින් මුගේ තියන වල්කම කියල විතරයි. "ඒ වල්කම  හැම වල්ලකම තියෙනවනෙ නමිකී" කියල රසිනි දිහා බැලුවම ඒකි  මා දිහා නෙතඟින් බලා කට කොනෙන් මද සිනහවක් පාගෙන හිටියෙ ඊලඟට ඇගේ සුදු මුදු දවසකට දහ පාරක් විතර  වෙල්වට් ගාල හෝදන  හරිම සොප්ට් ස්කින් විත් වම් අතේ රැඳී තියෙන නනයක් කැඩිච්චි රෝස පාට මල් මල් කුඩෙි මාගේ සිරස හෝ මුව කමල සිපගැනීමෙි අරමුනින් ගුවන් ගත කරන්ඩ ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි මාත් ඉතින් ඇයව සේප් කර ගන්න අදහසින් යුතුව  "දන්නැද්ද අනී, පොඩි ඈයොනී" කියල සමාව භාජනය කරා.
*දැන් තමුන් අපිවත් යටකරල මරාගෙන මැරෙන්ඩ යන්න වගේ කඩා බිඳගෙන  ආවෙ කොහෙ යන්නද?
*බෙිකරියටනෙ
*ඇයි අදත් රෑට පාන්ද?
*ඇයි අදත් හවසට ගේන්න ඔිනැද?
*මගුලක් කියෝනව. ඒක නෙමෙි මං කිව්වෙ. කුමාරසිරිගෙ පාං කාල ඇතිවෙලා ඉන්නෙ.
*ආරච්චිලෑ වත්තෙ කෙසෙල් තියෙනව.
*තියාගං කියල කටින් කිව්වට මිත්‍රවර්නි,මගේ කොන්දනෙ රිදුනෙ.
*තමුන් දැන් කොහෙද ගියෙ?කොහෙද යන්නෙ? පස්න වැලක් ඇහුවා.
*ඉන්ට් ඔෆීස් එකට ගියෙ. කැප්ටන් ශිරාන් පනිවිඩයක් එවල තිබුනා.හැකි ඉක්මනින් ඇවිත් හම්බවෙන්න කියල.
*දැං හම්බුනාද.
*නෑ. බ්‍රිගේඩ් ඔෆීස් එකට ගියාලු. ආයෙ මිසින් වෙන්න කලින් අල්ල ගන්න ඔින.මං යන්නං.
*හ්ම්...
මාත් බයිසිකලේට නැගල වට දෙක තුනක් පාගන කොට තමා මතක් උනේ යකෝ මෙිකි මෙි පැත්තෙ මෙි කොහෙ යන්ඩ යනවද කියල.
ආයෙ යූ ටර්න් එකක් ගහල ඇවිත් ඩබල ගාවින් නැවැත්තුව.
*ඇයි මොකෝ.
*සප්තලනේ කොහෙද මෙි යන්නෙ මාතර කෝච්චිය හලාවත පාරෙ යනව වගේ කඩ කඩ..
*ඒව රහස්.
* රහස්නං අවුලක් නෑ. අපි දෙන්න අතර රහස් නෑනෙ. කියන්නකො.
*ඊඑස්ආර් එකට.
*අද කොහෙද ඩියුටි.
*කොටුවෙ.
*එහෙනං මෙි ලොන්ත පෝල් ඩෑල් එක එක්කහු කරං එන්ඩෙපා ඒ කට ඈ. මෙි අයිටමෙි හලල ආවොත් මං හත වෙද්දි එතන හරී.
සුනේත්‍රා මඩෙන් නග්ගපු මීදෙනක් වගේ මං දිහා බලල අහක බලාගත්තා.  මාත් එසැනින් සුටුස් ගාල ඇහැක් ගහල කාම භෘංග ඉරියව්ව පාල සයිකලේ හරෝගෙන එන්න ආව.
එදා රෑ..
*රුවින්
*ඇයි.වස්තුවෙ.
*තමුසෙට කෙල්ලො පේන්න බෑ නේ??
*ඔව්. මට එකියක් හැර අනික්වනං පේන්නම බෑ.ඇයි සුනේත්තරාද කවිද කියන වහන්තරාවද කිව්වෙ අහන්න කියල.
😁😁😁.
*එහෙම එකක් නෙමෙි මං කියන්නෙ හලෝ.
*එහෙනං.
*ඇත්තටම ඔයාගෙ කටනං අන්තිමයි රුවින්. මට හැමෝම කියන්නෙ ඔයාගෙ කට ටිකක් අඩුවුනානං සෝක් කොලු පැටිය කියල.
*රසී...
*ම්ම්ම්ම්
*ඔයාව කොල්ලොන්ට පේන්න බෑ නේ??
*අනේ මන්නං එහෙම එකක් දන්නෑ.
*ඒ වුනාට අපේ කොල්ලො අහන්නෙම "තොගෙ ඇස්වල හොටුද බං.ඔය වහන්තරාව පස්සෙම ඇදෙන්නෙ, ජයතිස්සල රත්නායකල රසිකාල ඉද්දි කියල.
*ඉතින් ඒ කෙනෙක් අල්ල ගත්තනං හොඳයිනෙ. ඇයි මටම වද දෙන්නෙ.
*මෙිකනෙ සුදූ. මං ඒව ගැන සලකා බලන්න ඉන්නෙ.මෙි සතියෙ බලල.
*ඇයි මෙි සතිය බලන්නෙ.
*මෙිකනෙ රත්තරං වසන්තය ආවත් මල් පිපෙන් නැත්තං ඒ වසන්තයෙන් වැඩක් තියෙනවද කියහංකො. මං ගමෙි එකකටවත් බහින්න කියල හිතාගෙන ඉන්නෙ මෙි..

ඔහොමත් ඉතින් අපි දෙන්න කච්චෙිරිය ඉස්සරහ පොයින්ට් එකේ ගොඩක් වෙලා කයිය ගහ ගහ හිටිය. මෙි පොයින්ට් එකට වටෙන් පාරදිගේ කව්රු හරි විසිට් එකක්  ආවොත් පේනව. ඒත් පිටි පස්සෙන් ආවොත් පේන්නෑ. මං මගේ රෝද දෙකේ  ලෑන් කුසර් එක නේවි බිලට් එක ගාව තිබ්බ කුඹුක් ගහට හේත්තු කරල තමා මෙතනට එන්නෙ. ඒ දවස්වල  රෑට මං නේවි බිලට් එකේ ඔිමි ගහන්න එනව. සමහර දාට බොන්න එනව.ඒ ආහම සමහරදාට මං ඒ බිලට් එකේමත් නිදියල පහුවදාට තමා ආපහු යන්නෙ.

ඒ දවස්වල අපිට සම්පූර්ණයෙන්ම රෑට ගෑල්ලමයිගෙ පොයින්ට් වලට යන්න තහනම්. කතා කරන්න දෙයක් තියෙනවනම් කැන්ටිමෙි විතරයි කතා කරන්න අවසරය තිබුනේ. එතන මගේ පර්ස් එකට වැඩි ආරස්සාවක් නැති හංද හැම ප්‍රානියෙකුටම හොරෙන් ලමිස්සිගෙ පොයින්ට් එකට කැපෙනව හැමදාම.
මෙි පොයින්ට් එකේ එදා හිටපු අනික් සුදාම්මි බැඳල ක්වාටස් ගතවෙලා ඉන්නෙ. එයා රෑට කාල බීල මිනිහටත් සලකල පැටලුං දිගෑරගෙන ගැට ලිහාගෙන හෙම පොයින්ට් එකට එනකොට රෑ දහයවත් වෙනව. එකියක් බංකරේ ඇතුලෙ සැපට නිදි.
අපි දෙන්න කලපුව අයිනෙ ඉඳගෙන තමා කතාකර කර හිටියෙ. ඔහොම ඉන්නැද්දි එක පාරටම බවලත්තු දෙන්නෙක් කතා කරන හඬක් ඇහුන ටිකක් විතර ලඟ.
ඒ කටහඩ ඇහුන විතරයි රසී ආවෙිස වුනා වගෙ වුනා.
*අනේ මෑම් එන්නෙ මෑම් එන්නෙ..අනේ ඔයා දැං යන්න කිව්ව.
දැං මං කොහාට ගියත් එයාල ඉන්න දුර අනුව පේනව. මොකද කලපුව අයින පාර දිගේම ලයිට් දාල තියෙන්නෙ. මෙි රෙද්ද ලගටම එනකං දන්නෙවත් නෑනෙ අප්පා. මටත් කරගන්න දෙයක් නෑ. මටනං අවුලක් නෑ.ඒත් රසී හින්ද අවදානමක් දෙන්නත් බෑ.
මං කලපුව අයින දිගේම අඩි දහයක් විතර නැමිල ඇවිත් රිංගුව බංකරේට. රිංගල  අනික් ඇඳට පැනල ඒකෙ තිබුනු රසීගෙ ජීවන සුවඳ වන් වූ අමු සර්පෙක්සෙල් ගඳ ගහන බෙස්සීට් එකත් ඔලුවෙම ඉඳල පොරෝගෙන  පේන්නැති වෙන්න පැත්තදාල වැටුනා. දැං හොයපියව්කො මාව.
මෑම්ලම  දෙන්නෙක් විසිට් එක එනව.
*කව්ද සෙන්ට්‍රි ඉන්නෙ..
*ගුඩීවිනිං මෑම්.. මං තිලකරත්න..
*ආ තිලක රත්න..ආයෙ කව්ද ඉන්නෙ..
*මෑම් මමයි වෛද්‍යරත්නයි ලා/කෝ ගුණසේකරයි.
 මෑම් කෙනෙක් ගැහුව ටෝච් එක බංකරේ ඇතුලට. (කෝපල් ගුණසේකර අපේ රෙජිමෙින්තුවෙ කෝපල් කෙනෙක් බැඳල ඉන්නෙ. එයාගෙ මහත්තය තමා නච්චිකුඩා ලයින් එකේ ටැට්ටරේ බ්ලාස්ට් වෙච්චි දවසෙ මාව පුද්ගලික විස්තර පයිල් එක ගේන්න කියල ආපහු යැව්ව සැරයන් සිල්වා) මෙි දෙන්නම අපිත් එක්ක සුපිරියටම හිතවත්. කෝපල් ගුණෙත් දන්නවා මං රසිනිට ටෝක් කියල.
එක මෑම් කෙනෙක්
*ආ අද පුදුමයි කෝපල් ගුණසේකර වෙිලාසන ඇවිත්නෙ.
ගෑනුන්ගෙ මොලේ හැඳිමිටෙි දිගනෙ තියෙනව කියන්නෙ.
*ඔව් මෑම්.සනීප නෑ කියල අද කලින් ඇවිත් නිදාගත්තා.
*මෑම්ල දෙන්නම යන්න ගියා. එක්කෙනෙක් කොහොම හරි දැකල මගේ වන්ඩිය කුඹුක් ගහට හේත්තු කරල තියෙනව. මෙයාලා හොඳට අදුරනව මගෙ බයිසිකල් එක.
මං දැං ඇඳේ ඉඳගෙන. අනික් ඇඳේ බුදියං හිටපු අනිකි හැක හැක හැක ගාල මට නෝන්ඩියට හිනාවෙනව.
එක මෑම් කෙනෙක් කියනව..

*මෙි ආරච්චිගෙ බයිසි කලේ නේද??

*ඔව්නෙ.අනිවාරයෙන් ආරච්චි මෙි කිට්ටුවම කොහෙ හරි ඇති. තිලකරත්නනෙ සෙන්ට්‍රි ඉන්නෙ.

රෙද්ද තමා මෑම්.... මං මෙි බංකරේ😁😁😁😁..

ඒ ගමන්ම මං රසිනිට කියන විදියට හිමීට අනිකිට විතරක් ඇහෙන්න.
*රසීහ් මගෙ රසීහ්..එම්න ඔයාගෙ පතිවත බලම්න.. කියද්දිම.
*දූ හු%@$&ත කියල ඔලුව තිබාගෙන හිටපු කොට්ටෙං දේයි ගාල ඇදල ඇරිය. ඉඳකින් විතරක් කටෙන් එකයි පුලුං..සැක්..


රුවින් පමුදිත යද්දෙහිආරච්චි
2020.05.24


ප:ලි. මගේ ආදරණීය යාලුවනේ.. ඔයාලගෙ කමෙන්ට්වලට රිප්ලයි නොකලා කියල මුකුත් හිතන්න එපා. ඒ මගෙ මහන්තත්තකමවත් ලොකු කමවත් නෙවෙයි. නමුත් ඔබතුමන්ලට දැනගන්න මොනවාහරි ⁣තියෙනවනම් කමෙන්ට් එකක්  දාන්න.මං මගේ සීමාවෙන් ඉඳන් උපරිම ඒවට රිප්ලයි කරනව.  ස්තුතියි වගේම බොක්කෙන්ම ආදරෙයි මගේ කතා කවි කියවන සියලුම දෙනාට..

2 comments:

  1. නෑ.....නෑ...කමෙන්ට් වලට රිප්ලයි නෑ කියලා අවුලක් නෑ......" ආරච්චී " දිගටම ලියන්න...අපි රස විදිනවා......

    ReplyDelete